کافه رگبار

جنگل کُشی

امروز رو در حالی شروع می کنیم که سیل ، استان هنوز زیبای مازندران رو داره در خودش غرق می کنه و متاسفانه تا حالا به 6 شهر و حداقل 100روستا خسارت وارد کرده . تا حالا برآورد اولیه خسارات به ده ها میلیارد تومن رسیده . ارتفاع سیل در بعضی مناطق به بیش از 2 متر! رسیده و ... و ....و....

خبرها یکی از یکی تاسف بار تره . طبیعت این جوری از ما انتقام می گیره . مراتع سرسبز ، جنگلهای سرسبز و خرم ، کوههای زمردین مازندران ، که همه طعمه طمع و آز من و امثال من قرار گرفتند و این جوری برون ده خودشون رو نشون می دن .

بارون میاد مثل همیشه ، شنیدین حتما این بیت رو که ، باران که در لطافت طبعش خلاف نیست / در باغ لاله روید و در شوره‌زار، خس ؟

هر هکتار جنگل قادر به ذخیره‌سازی 2هزار مترمکعب آبه. زمان نفوذ یک لیتر آب در جنگل 7 دقیقه و در مناطق غیرجنگلی 4 ساعته . یعنی توان نفوذپذیری بارش‌ها در خاک‌های جنگلی 40 برابر بیشتر از خاک های غیرجنگلی ست. با قطع درختان و نابودی جنگل‌ها ، قدرت حفظ و ذخیره‌سازی آب در خاک کلی کم شده .

جایی بارون که میاد سرسبزی می شه و جمع آوری آب برای روزهای بی آبی ، این جا سیل می شه و بی خانمانی و خسارات هنگفت . اصلا شمالی ها با واژه سیل به این مفهوم آشنا نبودن که . مسیر آب و رودخونه ها همیشه مشخص بوده محل خونه سازی ها هم همین طور . هیچکدوم تو کار هم دخالتی نداشتن .

گرفتاری از اون جا شروع شد که اره برقی اختراع و وارد این کشور شد . چاقویی بود که به دست آدم ناجور داده شد اما فرهنگ همون فرهنگ بود . اون موقع هیزم شکن نهایتا تو یه فصل 10تا درخت رو با تبر می انداخت و می رفت دنبال زندگیش ، الان شده روزی 10 تا . ارزش چوب هم که بیشتر شده و دیگه یا علی و بازارش حسابی داغه .

به دلایل نابودی جنگلها ، اینا رو هم اضافه کنین ، آتش سوزی های عمدی و غیر عمدی ، راه سازیهای مخرب ، فعالیتهای معدنی غیر اصولی .

آدم می مونه که به این تناقض توی عکس بخنده یا گریه کنه ؟ سمت چپ عکس روی تابلو نوشته شده که نگذارید بمیرد جنگل که جهان خواهد مرد . اون وقت سمت عکس می بینیم که آقایون ، درختهای بریده شده به پشت از کنارش می گذرن و به ریش تابلو و تابلو نویس می خندن!

این طوری شده که جنگلهایی که هزاران ساله که طول کشیده تا به وجود بیان ،در عرض همین 25ساله اخیر ، دو سومشون از بین رفته اند و سالی 125هزار هکتار دیگه هم از بین برده میشن .

این حرفا الان برای اون مازندرانی که قبلا جنگلهای محل زندگیش رو از بین برده اند ، نه آب میشه نه نون ، چون سیل الآن خونه اش رو ویران کرده ولی ای کاش همگیمون کمی بیشتر فکر کنیم که به دست خودمون تیشه به ریشه امون نزنیم

پیوست : مقاله بررسی روند تخریب جنگل ها و قطع درختان در ایران نوشته زهراسادات احمدی رو هم بخونین . اطلاعات مفیدی بهتون میده .

....

کامنت برگزیده

گیل دختر گفته : اینا اصلا حرف جدیدی نیست برای ما شمالی ها ... اینجور مسائل که ناشی از بی دقتیه آدما و از دید من حتی بی رحمیشونه ،گستره بسیار وسیع تری داره که قطع درختای جنگلی و طبیعتا به دنبالش این سیلابهای ویرانگر فقط بخشی از اونه ...

از دید من که سالهاست تو این خطه سرسبز زندگی کردم، شنیدن این خبرها به طرز اندوهگینی داغ دلمو تازه میکنه ... ما ادمها واقعا موجودات خودخواهی هستیم اما صالا حواسمون نیست که این خودخواهی در نهایت به خودمون آسیب می رسونه ...

مسئله قطع درختان و به وجود اومدن سیلاب ... مسئله زباله هایی که مسیر های سر سبز جاده هارو طوری فرگرفته که وقتی در کنار جاده بخوای توقف کنی و قدری استراحت کنی فضای متعفن و بدمنظره ای که به وجود اومده منصرفت میکنه ... ساحل دریا که پر از زباله شده و چندشت میشه که کفشتو در بیاری تا خنکی شنای ساحل قدری بهت ارامش بده ...

خیلی وحشتناکه ... درد یکی دوتانیست داره نابود میشه این شمال قشنگ و سر سبزو هیچکس هم حواسش نیست حتی خود ما شمالی ها چه برسه به بقیه ...

علی بیتاژیان سه‌شنبه 23 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 10:02

6 نظر

بوسیدن روی دوست

سلام و درود من رو از هوای ابری تهران پذیرا باشین . پست امروز یه پست سینماییه .

اول این که به اونایی که بچه دارن پیشنهاد می دم که با بچشون برن و فیلم آهوی پیشونی سفید رو ببینن . فیلم موزیکال و مناسبیه برای علاقمند کردن بچه به هنر هفتم .

دوم این که از استاد بزرگوار ، مهرجویی بزرگ ، تقاضا می کنم که فیلم ساختن رو متوقف کنه و دیگه چیزی نسازه . از ساختن آخرین فیلم خوبش 9سال گذشته و هر چی دیگه ساخته نشونی از اون استاد بزرگ نداره که نداره . این نارنجی پوشش که واقعا یه فیلم ضعیف و سرد و بی روح بود. استاد داریوش ، لطفا !

و سوم این که بوسیدن روی ماه همایون اسعدیان رو تو سینما دیدیم و دوستش داشتم .

ممکنه یکی بگه بوسیدن روی ماه ، داستان خانواده جانبازاست

ممکنه یکی بگه بوسیدن روی ماه ، داستان خانواده شهداست

ممکنه یکی بگه بوسیدن روی ماه ، داستان خانواده مفقود الاثرهاست

ممکنه یکی بگه بوسیدن روی ماه ، داستان نابودی اصالتهاست

ممکنه یکی بگه بوسیدن روی ماه ، داستان جور نبودن آدمهای قدیم با زمانه امروزه

ممکنه یکی بگه بوسیدن روی ماه داستان تقابل و نزدیکی نسل چهارم و نسل اوله

ممکنه یکی بگه . . .

من که میگم بوسیدن روی ماه داستان دو دوسته .

فیلم به روانی داستانش رو بیان می کنه ، اتلاف وقت نداره ، اشک بی جا از بیننده نمی گیره ، شعار بیش از حد نمی ده ، اطلاعات رو درسته نمی اندازه تو بغل بیننده و از همه مهمتر این که یه فیلم شریف و انسانیه .

داستان دو پیرزن که با هم 40ساله که همسایه اند . پسرهاشون با هم بزرگ شدند ، باهم مدرسه و دانشگاه رفتند ، با هم عاشق شدند ، با هم به جنگ رفتند و با هم مفقودالاثر شدند و 20ساله که با هم ،منتظر خبری از جگرگوشه هاشون هستند .

گره داستان از اون جا شروع می شه که به یکی از این مادرها ،خبر پیدا شدن بقایای بدن پسرش رو میدن و اون به خاطر دوستش چه تلاشی می کنه که بدن پسر شهیدش رو برای دلخوشی دوست رو به موتش به جای پسر دوستش جا بزنه تا شاید بتونه دلش رو شاد کنه و با خیالی آسوده به سوی مرگ بدرقه .

و این دوستی شاه بیت ابیات ، غزل بوسیدن روی ماهه .

پانوشت : این نقد وحید یامین پور ، مجری صداسیما ، بر این فیلمه که در نوع خودش خوندنی ست . اون در وبلاگش نوشته که تامل برانگیز بودن «بوسیدن روی ماه» در کلید زدن گسست میان خانواده های شهدا و حاکمیت است. یعنی القای جدایی جدی ترین حامیان انقلاب از انقلاب و خطرناک تر اینکه هزینه ی القای این جدایی اینبار نه از جیب ژست های روشنفکرانه از نوع شعارهای حقوق بشری یا فقدان آزادی بیان که از عواطف و احساسات پردامنه و عمیق در فضای شهید و شهادت پرداخته می شود. به عبارت دیگر برای اولین بار دو قطبی خیر و شر را در دوگانه ی خانواده شهدا و جمهوری اسلامی پردازش شده است!

خب نوشته امروز هم به پایان رسید . دست اندرکاران کافه رگبار روز خوبی رو براتون آرزومند اند .

....

کامنت برگزیده

سهیل گفته : اوج داستان لحظه فداکاری است. فداکاری یک منتظر برای یک دوست
چه لحظه زیبایی بود این اوج در دفتر اون آدم ریشو
اون لحظه رو باهاش زندگی کردم و ترکیدم. با خودم گفتم ای کاش تنها می آمدم تا صدا دار بترکم نه این جور بی صدا

علی بیتاژیان دوشنبه 22 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 10:09

10 نظر

روش های پول خرج کردن

اول این که بابا جون ، یکی بره این ننه سرما رو از خواب بیدارش کنه .پاییز تموم شد و هوا همون جور گرمه و ملت با تی شرت آستین کوتاه تردد می کنن .نه بارونی ، نه سرمایی ، نه پاییزه پاییزه برگ درخت می ریزه ای . ای داد بیداد .

و اما ، تیراژه برای پست عکسهای حج 60سال قبل برام نوشت :

با حج مخالفم آقای رگبار . امکان ندارد که حرفی از حج باشد و خشمم نگیرد که چرا باید سالانه بخش عظیمی از سرمایه ی این ملت ،خرج حج و مخصوصا حج عمره های چندین باره شود؟ در سرزمینی که تیزی خنجرشان را بر گرده ی این مردمان هنوز حس می کنیم با آنهمه نامردی و بی حرمتی ای که در حق ما روا می دارند.. بهتر نیست آن هزینه را در همین کشور صرف آبادانی و رفاه محرومان کنند؟

    همه شب نماز خواندن،همه روز روزه گرفتـن / هـمـه سالــه از پـی حـج، سفــر حجـاز کـردن
      زمدینــه تا بـه کعبــه، سـر و پـا بـرهنــه رفتـن/ دو لـب از بـرای لبیکــ بـه گفتــه بـاز کـردن
      شب جمعـه هـا نخفتـن ، به خــدای راز گفتـن / ز وجــود بـی نیــازش، طلـب نیـــاز کــردن
      به مساجـد و معابـد، همه اعتکاف کردن/ ز ملاهـی و مناهی، همـه احتـراز کردن
      به خدا قسم که کس را، ثمر آنقدر نبخشد /که به روی مستمندی ، در بسته باز کردن...

من به اون می گویم : دوست عزیز ،تیراژه شریف و مهربان

درسته . سالی 2.5 میلبون نفر به عربستان به قصد حج می روند و کلی در اونجا هزینه می کنند ، اما آیا می دونی که در واقع سالی 5میلیون نفر ایرانی دیگه هم (جدا از اون تعدادی که به عربستان می روند ) به خارح می روند ؟ فقط سالی 1.8میلیون نفر به ترکیه و 1.2میلیون نفر به دوبی می روند . مالزی و تایلند و اندونزی و عراق و ارمنستان و هند و اینها بماند. بقیه کشورهای دنیا مثل کشورهای اروپایی و غیره هم هست .

و اینها حدودا 14میلیارد دلار در اون کشورهای خارجی خرج می کنند . می دونی حرف تو واقعا انسانیه . واقعا روح بلند و بزرگی داری . چقدر خوبه که ما قبل از این که بخواهیم فکر رفاه و تفریح خودمون باشیم فکر رفع گرفتاری از مستمندان باشیم . چقدر خوبه که دست یتیمی رو بگیریم . چقدر خوبه که دانش آموز مستعدی رو حمایت کنیم . چقدر خوبه که برای آدم بیکاری شغل ایجاد کنیم ، و چقدر کارهای خوب و انسانی دیگه میشه کرد که اون سرش ناپیدا .

اما دوست خوبم سوالی ازت دارم . آیا این خشمت برای اون ۵میلیون نفر دیگه هم هست؟ اتفاقا من 2ماه قبل به نوعی این مطلب رو بیان کرده بودم بولوت عزیز جواب جالبی داده بود که مناسبه دوباره این جا بیارمش .

بولوت گفته بود :

خواجه عبدالله انصاری میگه که:
بدان که، نماز زیاده خواندن، کار پیرزنان است.
و روزه فزون داشتن، صرفه ی نان است.
و حج نمودن، تماشای جهان است.
اما نان دادن، کار مردان است .

حتی اگه فرض کنیم اکثر کسایی که میرن مکه و این تیپ جاها ، برای اینه که بشینن بگن هر سال میرم مکه و برای پز دادن و این صحبتا میرن و هدفشون زیارت و کسب حال عرفانی و اینا نیست. باید فکر کنیم که خب بابا این آدم دوست داره پولش رو اینجوری خرج کنه و اینجوری پزش رو بده به کسی چه؟ اختیار مال خودش رو نداره؟

چطور بقیه حق دارن مدل ماشینشون رو ببرن بالا و پزش رو بدن؟ حق دارن متراژ و منطقه ی خونه شون رو ببرن بالا و پزشون رو بدن؟ چطور حق دارن بچه هاشون رو بفرستن غیر انتفاعی های گرون و پز شهریه شون رو بدن؟ چطور حق دارن دکوراسیون خونه شون رو عوض کنن و تلویزیون چند متری بخرن که تو خونه های 100 متری الان مثل جک میمونه و پزش رو بدن؟

فقط اونی که میخواد بره مکه حق نداره پولش رو اونجوری خرج کنه و پز بده؟

چرا هیچ کسی نمیگه با پولی که برای شهریه مدرسه غیر انتفاعی میدن (خواهر خودم پارسال سه و خورده ای برای هر کدوم از بچه هاش شهریه داد) میشه هزینه ی تحصیل چند تا بچه رو توی اون سال تقبل کرد؟

چرا نمیگن با پول ماشین دوم یا تبدیل به احسن ماشین قبلی میشه یه پراید خرید داد دست یه بی کار بره مسافر کشی کنه؟

چرا نمیگن با پول تغییر دکوراسیون و پنج شش میلیون برای یه دست مبل دادن میشه برای چند تا دختر فقیر جهاز جور کرد؟

چرا نمیگن به جای 150 متری کردن خونه ی 100 متری میشه برای یه خانواده ی فقیر خونه تهیه کرد؟

افراد اگه فکر کنن که طرف دوست داره پولش رو اینجوری خرج کنه و از اینجوری خرج کردن پولش لذت میبره. حالا چه لذت معنوی چه لذت دنیوی .(همون جوری که بقیه از خرجایی مثل موارد بالا لذت میبرن) انقدر حساس نمیشن به این موردا.

....

کامنت برگزیده

شیرین گفته :

فکر کنم علت خشم تیراژه و خیلی های دیگر در برابر پول ایرانی ای که در خاک عربستان خرج می شود در بخشی برمیگردد به باورهای مذهبی متفاوت و در بخشی، برمی گردد به شکل برخورد با مسافر ایرانی که شنیده ام در عربستان سنی بسیار توهین آمیز و بی ادبانه است . درحالیکه در سایر کشورها عموما به توریست به چشم منبع درآمد نگاه شده - بدون توجه به ملیتش - و بهمین دلیل رفتارها دوستانه و میزبانی به بهترین نحو است. بخش دیگر این خشم برمیگردد به حس حقارت و ناتوانی در برابر توسعه چشمگیر، ثروت مردم کشورهای عربی و رفاهشان. ایران هم از نظر منابع در دسترس بطور بالقوه توان مشابهت با این کشورها را دارد اما مردم در فقر و مشکلات زندگی روزمره دست و پا میزنند و ناامنی و ناامیدی مشکل عمده است. طبیعی است که حس نفرت به خرج سرمایه در یک کشور عربی اوج میگیرد. درحالیکه این مقایسه با یک کشور اروپایی انجام نمیشود چون خواستگاه تاریخی و فرهنگی و منابع طبیعی قابل مقایسه نیستند.

علی بیتاژیان یکشنبه 21 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 09:35

18 نظر

نابودسازی برنامه ریزی شده آثار تاریخی اسلام

عکسهای پست قبل که با خود نوعی نوستالوژی حج به همراه داشت یادآور این شد که حاکمان کنونی عربستان هیچ گونه ارزشی برای تاریخ و آثار به جامانده از گذشتگان قائل نیستند .

در دنیا ، آثار باستانی و تاریخی از با ارزش ترین سرمایه های یک ملت به حساب می آیند. در 20سال اخیر ،2هزار ساختمان تاریخی در لندن نجات داده شده اند . در بوئنوس آیرس آرژانتین هر ساختمانی بیش از 70سال سن داشته باشد از تخریب در امان است . قدیمی کلیسا در دنیا که به طرز شگفت آوری از آن نگهداری می شود بیش از دویست سال پس از مسیح ساخته شده است.

درست هم همین است . ساختمان های تاریخی و بافت شهرهای قدیمی ، دریچه ای به سوی درک هویت تاریخی یک ملت است. یکی از تفاوتهای تاریخی اسلام نسبت به دیگر آیین ها ، وجود آثار تاریخی از سالیان نخست پیدایش دین است.

اما حکومت عربستان در طی همین 20سال اخیر ، در حال تخریب ساختمان هایی هست که مهمترین اتفاقات زندگی پیامبر اسلام در آن ها اتفاق افتاده است. حدود ۹۵% ساختمان های قدیمی مکه و مدینه تخریب شده اند. ساختمان هایی که بیش از هزار سال ایستاده بوده ، اینک با خاک یکسان شده و به جای آن ها هتل ها، مراکز خرید و ساختمان های مدرن بنا شده اند.

خانه ای که پیامبر در آن به دنیا آمد، بعد از نابودی به یک کتابخانه تبدیل شده است.خانه ای که در آن خدیجه زندگی می کرد، اکنون دستشویی عمومی است ! از 7 مسجدی که پس از پیروزی مسلمانان در نبرد خندق ساخته شده است، فقط 2 عدد باقی مانده است. امسال نیز ، مسجدی که در آن حضرت محمد اولین نماز عید را خواند در لیست ساختمان هایی است که خراب خواهد شد. آرامگاه بقیع و حتی قبور خلفای راشدین ، ابوبکر و عمر و عثمان از این تخریب در امان نمانده اند .

حاکمان عربستان برای هیچ اثر تاریخی ارزشی قائل نیستند آنها حتی در جنب خانه خدا برج هایی ساخته اند که چشم انداز کعبه را به کل از بین برده است .

عجیب نیست که مسلمانان در کل جهان ،ریشه کن شدن آثار باستانی دین خود را نادیده می گیرند و در حالی که تخریب بناهای بودایی توسط طالبان در زمانی نه چندان دور به سراسر دنیا مخابره شد و فریاد خشم دنیا را در آورد؟

منبع : مقاله علیرضا بازارگان

....

کامنت برگزیده

کاتیوشا گفته : فقط مونده خراب کردن و بازسازی خود کعبه!!!

علی بیتاژیان شنبه 20 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 10:34

5 نظر