کافه رگبار

اهل طهرانم . روزگارم بد نیست . . .

کافه رگبار

اهل طهرانم . روزگارم بد نیست . . .

9 ساله شدم


امروز 9 ساله شد وبلاگم . یه جور حس نوستالژی واری دارم به این صفحه شخصی ام . از زمانهایی که با نام مستعار می نوشتم مثل همه و اسمم آقای رگبار بود تا الان که با نام خودم قلم می زنم . دیگر در این وبلاگ کمتر اوقاتی مطلب نوشته میشه .گه گاهی سری می زنم و گردو غباری ازش برمی دارم ولی ته دلم هنوز این جا خونه و منزلگاه اول منه . نمی دانم شاید زمانی باز به این جا برگردم . خدا رو چه دیدید؟!!



دوستان قدیمی من


پنج ماه آزگار بود که به فیس بوک سر نزده بودم و هیچ هم کمبودش رو حس نکرده بودم . یاد اون زمان بخیر ( سال 88) که تازه با فیس بوک آشنا شده بودیم و چقدر ذوق می کردیم که چند تا دیتای اولیه از گذشته مون بهش می دیم و یه عالمه دوست و رفیق قدیمی رو برامون پیدا میکنه . اون موقع فیلتر هم نبود فیس بوک بنده خدا . اون موقع و بعدترش فیس بوک تو شبکه های اجتماعی حرف اول و اخر رو می زد ولی وقتی این تلفنای هوشمند همه گیر شد و وایبر و واتساپ و بعدش سردمدار همه اش تلگرام اومد ، خب دیگه چه کاری بود فیس بوک رفتن وقتی می تونی با دو حرکت انگشت همون کارا رو بکنی ؟!

هنوز می بینم کسایی رو که فیس بوک رو ول نکردن و هر پستی تو کانال تلگرامی یا صفحه اینستاگرامیشون می ذارن این جا هم کپی می کنن . شاید نمی تونن ازش دل بکنن و شاید هم کسایی که فیس بوک رو می خونن اون جا ها نمی رن .
جا داره این جا یادی هم بکنیم از مرحوم وبلاگ که ماها رو آورد و چسبوند به دهکده جهانی و معنی آنلاین بودن رو یادمون داد و اگه بخوام منصف باشم هنوز هیچ کدوم از شبکه های اجتماعی نمی تونن به دقت و فراگیری یه وبلاگ باشند .

به گروه تلگرامی کافه رگبار بپیوندید !


سلام و درود خدمت دوستان عزیز کافه خودم


واضح و مبرهن است و بر کسی پوشیده نیست که اپلیکیشنهای جدید موبایلی بسیار گسترده و رایج شده اند و بسیار شایع و شدیدا عرصه را بر اپلیکیشنهای ! قدیمی مثل همین وبلاگ درویشی و مشابهاتش تنگ کرده اند . اما معایبی دارند که نمی توانند به تمامی این وبلاگ ها را کنار زده و خود یکه تاز گردند. مثلا این که شمای خواننده در انبوه نوشتجات نخواهی دانست که چه مطلبی کجاست و فهرست موضوعی اش کجاست و آرشیو زمانی اش چیست و .... برای همین من دیروز فکر کرده و طرحی نو برای کافه خود در انداختم تا هم از مزایای اپلیکیشنهای نوین بهره ببریم هم از مزایای اپلیکیشنهای قدیم .


گروهی در تلگرام راه اندازی کردم که کلیه مشتریان و خواننگان قدیمی و جدید گرامی کافه بتوانند به آن بپیونند بدون شماره تلفن و فقط باید روی لینک دعوت زیر کلیک کنند و خود به خود به گروه اضافه شوند . در صورت تمایل می توانند کسانی دیگر را نیز به گروه اضافه کنند یا احیانا از گروه خارج شوند .

https://telegram.me/joinchat/0606d99501c36b994f23b76ac0a21ae9


مطالب نوشته های من هم در این جا خواهند آمد و هم در تلگرام . طرحی نوست و نمی دانم چقدر برد دارد و چطور خواهد شد ولی امیدوارم که چیز خوبی از آب در بیاید .


رقبای تازه نفس وبلاگستان


توی این سه ماهی که دور از وبلاگ نوشتن و وبلاگ خوندن بودم ، اوقاتی رو مشغول تلگرام و واتساپ شده بودم و کمتریش رو اینستاگرام و فیس بوک . واقعا تفاوته بین این دو تا .اصلا کار کردهاشون متفاوته . تلگرام و امثالهم برای این هستندکه چیزی رو سریع بگیم و بریم و خیلی خیلی آنلاینه . اینستا و فیس بوک در رده های بعدی قرار دارند .


حالا که برگشتم می بینم که اصلا این دو رسانه با هم خیلی فرق دارن و اینا جای وبلاگ رو برای خیلی  ها گرفتن . بسیاری از بلاگرهای قدیمی دیگه نمی نویسن و حتما وقتشون توی اونا داره می گذره . و خیلی بیشتر از کسایی که خواننده بالقوه وبلاگ ها بودن الان اون تایم رو توی تلگرام و امثالهم می گذرونن که هم سریعتره و هم جذابتر و هم در دسترس تر .


یه جورایی دنیای وبلاگ نویسی از حالت قبلیش خارج شده و به نظرم نمی تونه دیگه هم اون جوری ادامه پیدا کنه . کسایی که برای وقت گذرونی می اومدن و وبلاگت رو می خوندن دیگه نخواهند اومد و آمار بازدید پایین خواهد اومد . با خودم فکر کردم که خب تو این وانفسا وبلاگ باز هم بنویسم؟ و در انتهای مکاشفات گوناگون ولی به این نتیجه رسیدم که من حرفایی دارم که دوست دارم جایی بزنمشون . توی اون گروه ها نمیشه و کجا بهتر از جایی که 6 ساله توش کم و بیش حضور داشتم و چند تا دوست خوب و پیگیر دارم ؟


به هر حال ممنونم که باز هم به کافه درویشی من میاین و می خونینم و من رو نقد میکنین .


فعلا رخصت .


باز اومدم !


سه ماه و به عبارتی یه فصل از آخرین نوشته من گذشت که می کنه 93 روز یا 2232 ساعت و ... ولش کن می خواستم دقیقه و ثانیه زمانی رو هم که کافه بسته بود رو هم بنویسم دیدم چه کاریه واقعا !!


خدمت شما دوستان عزیز و مشتریای عزیز کافه رگبار سلام بلیغ عرض می کنم و اومدم و باید دوباره من رو تحمل کنین . البته الان که فکر کردم دیدم همچین بایدی هم نداره که . وبلاگ رو باز نمی کنین و تمام . به هر حال این سه ماه برای من خیلی زود گذشت و خیلی سرم شلوغ بود و ده تا کار کردم و ولی هیچ جا وبلاگ خود آدم نمیشه به مولا . هرچیم تلگرام و واتساپ و فیس بوک و اینستاگرامم باشن ، باز وبلاگ خود آدم یه چیز دیگه است حتی اگه فقط چار پنج نفر نظر بدن .


تو این چند وقت این قده اتفاقای ریز و درشت تو سطح مملکتی و محیط زیست افتاده که حد نداره مثلا توافق هسته ای و بحران بی آبی و . . . خودمم امتحانا رو دادم و خوب هم دادم و ... الانم دارم برای پایان نامه ام تحقیق میکنم و ....


دیگه این مطلع رو از بنده داشته باشین تا ایشالا از هفته بعد بیام و چیزای خوب خوب براتون بنویسم . فعلا خدانگهدار