سلامت محیط زیست در گرو آینده نگری و هم افزایی جهانی

به مناسبت روز جهانی محیط زیست

تهران- ایرنا- محیط زیست به عنوان بستر و محیط زندگی انسان نقش تعیین کننده ای در سلامت روح، جسم و همچنین سطح کیفیت فعالیت های بشر دارد و رشد و توسعه کشورها را تضمین می کند، عرصه ای که تمام افراد جامعه در حفظ و انتقال آن به آیندگان مسوول هستند، بنابراین جهانیان باید با آینده نگری و دیدگاهی فراملی برای حفاظت از آن بکوشند.

حفظ محیط زیست از آلودگی و خطر، امروزه یکی از مهمترین اولویت های انسان ها، سازمان های بین المللی و بیشتر دولت ها است اما در مقابل گروهی نیز وجود دارند که خواسته یا ناخواسته زیست بوم را تخریب می کنند. آلودگی عمدی و سهوی محیط زیست و انقراض گونه های مختلف گیاهی و جانوری از جمله این اقدام های تخریب گرانه بشر است. بر هم زدن نظم طبیعت بیش از هر چیز به دلیل دستیابی به سود و منافع مادی است و صنعتی شدن جوامع نقش بسزایی در افزایش تخریب محیط زیست دارد. در ابن راستا بیشتر آلودگی ها از طرف کشورهایی صورت می گیرد که از درجه اقتصادی و صنعتی بالاتر و پیشرفته تری برخوردارند.

آلودگی روز افزون محیط زیست و نگرانی جهانی از این موضوع بسترساز آن شد تا نشست ها و توافق هایی بین المللی در این ارتباط شکل گیرد. تلاش اولیه در این زمینه به 1972میلادی بازمی گردد. در این سال نشستی جدی برای چاره جویی بحران محیط زیستی در سوئد برگزار شد که نخستین کنفرانس جهانی سازمان ملل متحد درباره انسان و محیط زیست بود و با عنوان «کنوانسیون استکهلم» لقب گرفت. به دلیل اهمیت این رویداد، 15 خرداد (5 ژوئن) به عنوان «روز جهانی محیط زیست» نامگذاری شد.

یکی از مهمترین توافق های صورت گرفته «پروتکل کیوتو» (Kyoto Protocol) است که جهان آن را با نام پیمان کیوتو می شناسد؛ پیمانی با هدف کاهش گازهای گلخانه ‌ای که عامل تغییر آب و هوای کره زمین به شمار می رود. هر چند این پیمان از سال 1992 میلادی منعقد و 15 سال بعد یعنی در سال 2007 میلادی پس از امضای نمایندگان 174 کشور اجرایی شد اما متاسفانه اقدام های آنها تاکنون تا نتیجه مورد نظر فاصله دارد.
شعار جهانی روز محیط زیست در سال جاری « من با طبیعت هستم» انتخاب شده است و این موضوع را به همگان گوشزد می کند که محیط زیست در دنیا حال خوبی ندارد و نیازمند توجه و حمایت بیشتری است.

پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا به مناسبت فرارسیدن روز جهانی محیط زیست با «علی بیتاژیان»‌ مشاور ارشد انجمن پایشگران حامی محیط زیست به گفت وگو پرداخت.

** ایرنا: مهمترین چالش های حوزه محیط زیست در سطح بین الملل چیست؟
*** بیتاژیان: آلودگی هوا، گرمایش جهانی زمین به دلیل افزایش گازهای گلخانه ای و به طبع آن ایجاد مشکل های مربوط به دسترسی به آب و کم آبی، گسترش بیابانزایی، معضل های ایجاد پسماندهای خانگی، صنعتی و شیمیایی که باعث ایجاد آلودگی آب، خاک و حتی فرسایش آن می شوند، از جمله مهمترین چالش های جهانی در زمینه محیط زیست به شمار می رود.

** ایرنا: سلامت محیط زییست به عنوان مهمترین حق هر جامعه ، تاثیر بسزایی در سلامت روح و روان و همچنین توسعه پایدار کشورها ایفا می کند، کشورهای جهان چه اقدام هایی را برای حفظ زیست بوم انجام داده اند؟
*** بیتاژیان: اکوسیستم به عنوان یک مجموعه به هم پیوسته نیازمند همکاری های منسجم همه کشورها با یکدیگر است، بنابراین همکاری های ایران با جامعه بین الملل برای حفظ زیست بوم امری ضروری و غیر قابل انکار محسوب می شود. نزدیک به پنج دهه پیش کشورها به منظور پایداری محیط زیست تصمیم گرفتند تا در سایه همکاری با یکدیگر کشورشان را از بحران آلاینده های گوناگون نجات دهند که در این راستا سازمانی زیر نظر سازمان ملل به نام «برنامه محیط زیست سازمان ملل» (UNEP) تشکیل شد و اقدام های مناسبی در این نهاد صورت گرفت. جهانیان برای مهار آلودگی هوا و گرمایش زمین در سال های گذشته پیمان «کیوتو» را منعقد کردند که بر پایه آن متعهد شدند تا میزان تولید گازهای گلخانه ای را به صورت سالیانه کاهش دهند. تهیه محصولاتی با پسماند کم یا بدون پسماند و همچنین استفاده دوباره از برخی مواد دورریز از جمله راهکارهای اندیشیده شده کشورهای گوناگون برای کاهش آلودگی خاک است. برای مهار کم آبی و کنترل مصرف آن نیز در سطح جهان برنامه ریزی هایی صورت گرفت، چون بیشترین میزان آب (بیش از 90 درصد) در بخش کشاورزی صرف می شود، بنابراین کشورها در این حوزه به کاشت محصول های کم مصرف یا استفاده از سیستم های نوین آبیاری همچون روش قطره ای گرایش یافتند.

** ایرنا: در شانزدهمین نمایشگاه بین المللی محیط زیست، ایران و ایتالیا برای همکاری های محیط زیستی هم پیمان شدند؛ این موضوع چقدر می تواند در انتقال فناوری و روش های نوین در بهبود وضعیت محیط زیست ایران موثر باشد؟
*** بیتاژیان: این پیمان اتفاق خوب و تاثیر گذاری در زمینه محیط زیست محسوب می شود، در این نمایشگاه قراردادهایی نیز برای مدیریت پسماند، آلودگی صنعتی آب های جاری و دریاها و بهبود کیفیت آب و هوا به امضا رسید. کشورهای توسعه یافته از فناوری های پیشرفته و روش های نوینی در امر زیست محیطی استفاده می کنند و این فرصت مهمی برای ایران و ایتالیا به شمار می رود تا بتوانند راهکارها و شیوه های خود را در زمینه مقابله با چالش های این حوزه به روز کنند و از تجربه های یکدیگر بهره ببرند. در نمایشگاه بین المللی محیط زیست « یوخن فلاس بارت» قایم مقام وزیر محیط زیست آلمان نیز با «معصومه ابتکار» رییس سازمان محیط زیست ایران درباره ضرورت همکاری های محیط زیستی به گفت وگو پرداخت، این امر نشانگر اهمیت مقوله محیط زیست و تاثیرگذاری فعالیت های کشورها در عرصه جهانی است یعنی همه کشورها در زمینه محیط زیست مسوول هستند.

** ایرنا: معضل مهمی که در ایران وجود دارد، موضوع آلودگی هوای کلانشهر ها و ریزگردهای جنوب کشور است. به نظر شما بهترین راهکار برای بهبود این فضا چیست؟
*** بیتاژیان: بخشی از مشکل ایجاد ریزگردها مربوط به داخل کشور اما قسمت بزرگی از آن خارج از کشور و در عراق ایجاد می شود، از طرفی ترکیه نیز سدهای بزرگی در مسیر دجله و فرات احداث کرد که باعث کاهش آب این رودخانه ها شده است و تنها راه حل برای حل این بحران، دیپلماسی قوی با کشورهای منطقه محسوب می شود. در داخل کشور نیز تالاب های داخلی خشک شده اند در این راستا نیز ضرورت دارد که حق آبه تالاب ها در نظر گرفته شود و از این منبع ها برداشت های بیش از اندازه برای کشاورزی صورت نگیرد. استفاده از فناوری های نوین، استفاده از تجربه و راهکارهای دیگر کشور ها و همچنین به روز رسانی علم و دانش از جمله دیگر اقدام هایی محسوب می شود که در این زمینه تاثیرگذار خواهد بود.

** ایرنا: موضوع حیوان های نادر و کمیاب نیز یکی از موضوع های دیگر محیط زیستی است که در برخی زمان ها درباره شکار آنها در کشور خبرهایی منتشر می شود. چه اقدام هایی برای حفظ و نگهداری از این حیوانات ضروری است و رسالت مردم و مسوولان را در این زمینه چه می دانید؟
*** بیتاژیان: باید بشر به این رشد فکری برسد که برای همه موجودات زنده ارزش قایل شود. حیوان های نادر به دلیل لزوم حفظ تنوع زیستی نباید از میان بروند. همه بخش های طبیعت مانند پازلی هستند که در کنار هم معنا می یابند. زندگی حیوانات کمیاب به دلیل شکار بی رویه، تخریب زیستگاه، آلودگی زیست بوم و ... در معرض خطر قرار دارد. برای پیشگیری از شکار این گونه های نادر که در لیست قرمز شکار قرار دارند، نخستین گام آگاهی بخشی به شکارچیان درباره اهمیت وجودی حیوان ها است. در گام بعدی باید برای پیشگیری از این اقدام راهکارهای تشویقی در نظر گرفت. به عنوان نمونه به شکارچیان آموزش دهند که از آن منطقه به عنوان فرصت گردشگری استفاده کنند و از این مسیر به کسب درآمد بپردازند. در آخر نیز باید ابزارهای تنبیهی در نظر گرفته شود تا افراد با بررسی جریمه های سنگین از این کار منصرف شوند.

** ایرنا: همانطور که می دانید حفظ تالاب ها اکنون به موضوعی رسانه ای و مهم تبدیل شده است. به نظر شما برای حفاظت از این بخش از زیست بود چه برنامه هایی باید تدوین واجرا شود؟
*** بیتاژیان: درباره هامون باید گفت که مهار بحران این تالاب به طور کامل در اختیار ایران نیست و بیشتر در حوزه اختیارهای افغانستان قرار دارد، از این رو چون این کشور با مشکل کمبود آب رو به رو است ،حق آبه ایران را نمی دهد، بنابراین در این زمینه نیز نیاز به دیپلماسی و چانه زنی های منطقه ای احساس می شود. تالاب های داخلی همچون بختگان، گاوخونی و ... که در داخل کشور قرار دارند هم یا به طور کلی نابود شده اند یا در وضعیت بحرانی به سر می برند. بر پایه پژوهش های صورت گرفته به وسیله سازمان محیط زیست، بسیاری از تالاب های داخلی بالای 90 درصد خشک شده اند. تالاب مقوله ای به طور کامل متفاوت از مرداب و باتلاق است و باید تفاوت این موضوع ها به صورت واضح برای مردم بیان شود تا بدانند که این آب ها دارای اکوسیستم بسیار غنی هستند که انواع موجودات زنده در آن زندگی می کنند و نقش مهمی در حاصلخیزی زمین های کشاورزی ایفا می کنند. سدسازی در مسیر رودخانه های ورودی تالاب ها برای انجام فعالیت های کشاورزی باعث نابودی تالاب و گسترش آسیب های ناشی از خشکی آن در بخش وسیعی از منطقه می شود. بنابراین بهترین راهکارها برای حفاظت از تالاب آگاهی بخشی به جامعه و در نظر گرفتن حق آبه آنها است و می توان از آب اضافی که از تالاب ها باقی می مانند برای کشاورزی بهره برد.

*گروه اطلاع رسانی

خونه مون

خیلی ممنون که امروز توی تقویم جهانی ، روز زمین پاک اسم گذاری شده اما واقعا واقعا چقدر من و شما به زمین ، تنها محل سکنامون اهمیت می‌دیم و بهش فکر می‌کنیم؟ متاسفانه متاسفانه آگاهی عمومی خیلی تو این زمینه کمه . مخالفت نکنین که نه ما داریم اهمیت می دیم و توجه می کنیم .این که می گم عمومی منظورم دقیقا اینه که خودتون و چهار نفر اطراف خودتون رو نبینین . این رو من به خاطر فعالیتهایی که دارم می گم و این قدر ناآگاهی توی این زمینه زیاده که نگو و نپرس . اگه کسی هم توجهی اندک داره به یکی دو مورد خاصه وگرنه نگاه جامع حفظ زمین و موجوداتش اصلا در بین ملت وجود نداره . از نظر اونا زمین این قدر بزرگ و فراخه و این قدر منابع عالی و تموم نشدنی داره که مثل هوا پایان ناپذیره و میشه همین جور نفس کشید و اصلا نگران تموم شدنش نبود .

به هر حال قصدم مرثیه خوانی نبود . این بود که به خودم یادآوری کنم ، باید ما که می دونیم تلاش کنیم بی وقفه و طولانی، تا آگاهی های عمومی این قدر بره بالا که هر آدمی به نابودی منابع طبیعی حساس باشه و سودهای کوتاه مدت رو به عواید بلند مدت زندگی روی زمین ترجیح نده .

امروز خیلی سازمانها به استقبال این مناسب رفته اند از جمله گوگل که انیمیشن کوتاهی ساخته که روایت یک روباه است که در هنگام خواب کابوسی در مورد عواقب ناشی از تغییرات آب و هوا، شامل ذوب شدن کوه‌های یخی و از بین رفتن گیاهان می‌بیند. این روباه پریشان از دو دوست خود کمک گرفته و این سه، برای کمک به محیط زیست خود به خوردن سبزیجات، پرورش گیاهان، دوچرخه سواری و استفاده از انرژی خورشیدی رو می‌آورند.

زمین تون سبز و شاداب باد

مصاحبه ایرنا با اسماعیل کهرم و علی بیتاژیان درباره راهکارهای رفع آلودگی هوای شهرها

امروز مصاحبه ای از من و دکترکهرم با خبرگزاری ایرنا در سایتشون درباره آلودگی هوا و راهکارهای آن منتشر شده که برای خوندن کاملش می تونید به این لینک مراجعه کنید . این جا مطالبی رو که من بهشون گفتم و بخشهاییش که منتشر کرده اند رو میارم . سوالها رو حذف کردم :

در حالت عادی، هوای گرم به سمت بالا و هوای سرد به دلیل سنگینی به طرف پایین حرکت می کند. در اوایل روز و هنگام طلوع خورشید، لایه های زمین به دلیل برخورد اشعه های نور خورشید گرم تر از لایه های زیرین است و با شروع روز و آغاز فعالیت های انسانی و مصرف سوخت دمای هوای سطح زمین زیاد می شود. این هوای گرم، هنگام صعود و حرکت به سمت بالا و در زمان جا به جایی به وسیله باد با لایه ای هم دما از هوا که به وسیله تابش خورشید در طبقه های فوقانی جو تشکیل شده است، برخورد می کند و این مانع صعود و تبادل هوا می شود.

نتیجه آن تشکیل یک سطح پوششی بالای شهر است که با گذشت زمان و افزایش فعالیت های انسانی و به دلیل حبس هوا در زیر این لایه مواد آلاینده تولیدشده در سطح زمین باقی می مانند و بالا نمی روند. هنگامی که این پدیده اتفاق می افتد هوای سرد و آلوده به دلیل سنگینی بیشتر در سطح پایین و هوای گرم در ارتفاع بالا قرار و جو حالت پایدار به خود می گیرد و امکان مخلوط شدن و تهویه هوا وجود نخواهد داشت.

آلودگی هوا نیز به معنای ترکیب شدن هوای سالم و استاندارد با گازهای مضر، قطره ها و ذره های معلقی است که کیفیت هوا را کاهش و شرایط را برای تنفس موجودات زنده نامناسب می کند.

نخستین عامل آلودگی هوا، خودروها و موتور سیکلت ها هستند و گفته می شود که موتور سیکلت ها به دلیل نوع کاربراتور به کار رفته در آن، هشت برابر بیش تر از خودروها هوا را آلوده می کنند. افزون بر آن 10 درصد خودروهای داخلی کاربراتوری هستند که مصرف سوخت و تولید آلودگی بیشتری نسبت به خودروهای انژکتوری دارند. برآورد شده که 70 تا 80 درصد آلودگی تهران مربوط به این دو وسیله نقلیه است.

بیشتر کارخانه های صنعتی در غرب تهران واقع شده اند و به دلیل وزش باد از غرب به شرق این آلودگی ها به داخل شهر منتقل می شوند. بسیاری از کارخانه های یاد شده از فیلتر مناسب برای مهار آلودگی استفاده نمی کنند و نظارت مشخصی نیز بر روی عملکرد آنها وجود ندارد. مصرف گاز خانگی برای پخت و پز و وسایل گرمایشی هم به نسبت کمتر از دیگر عوامل آلودگی ایجاد می کنند.
 از نظر جغرافیایی، تهران در دامنه کوه واقع شده و از وزش باد بسیار کمی برخوردار و وزش باد در تهران به طور تقریبی سه متر در ثانیه است و توان حمل آلودگی را ندارد. از طرفی، بلندمرتبه سازی در پایتخت مانند مانعی در مسیر باد عمل و سرعت آن را کم می کند؛ کاهش بارش باران و برف به عنوان دیگر عوامل پاکی هوا زمینه را برای آلودگی هر چه بیشتر هوا ایجاد کرده است. مجموعه این عوامل در فصل زمستان با وارونگی هوا همراه و قابل لمس می شود در حالی که این میزان آلودگی در فصل های گرم سال نیز وجود دارد اما به دلیل صعود آن به طرف بالا و نبود پدیده وارونگی قابل درک نیست. بنابراین می توان گفت، موقعیت جغرافیایی تهران مهم ترین عامل تشدید آلودگی هوا است.

راهکارهای اتخاذ شده از طرف دولت مانند مُسکنی به صورت مقطعی به بهبود اوضاع کمک می کند. طرح هایی چون زوج و فرد، ترافیک و تعطیلی مدارس راهکاری کوتاه مدت محسوب می شود که نمی توان برای بلند مدت به تاثیر آن امیدوار بود. مشکل آلودگی تهران این است که مسوولان به جای برنامه ریزی بلند مدت، برنامه های کوتاه مدتی را اجرا می کنند که تاثیر آن تنها برای چند روز باقی می ماند.
بهترین راهکار برای بهبود هوای شهرهای بزرگ، توسعه حمل و نقل عمومی است. به دلیل مناسب نبودن مسیرهای حمل و نقل عمومی، کمبود اتوبوس، مترو و شلوغی آنها، افراد مجبور به استفاده از خودروهای شخصی می شوند که بیشتر آنها تک سرنشین هستند. اگر حمل و نقل عمومی گسترش یابد به یقین کاهش خودروهای تک سرنشین و کم شدن آلودگی هوا را شاهد خواهیم بود. از طرف دیگر گسترش خدمات الکترونیک می تواند گامی موثر در کاهش این معضل باشد زیرا سبب می شود، افرادی که کار آنها نیاز به حضور فیزیکی ندارد، از خانه خارج نشوند. بالابردن استاندارد سوخت خودرو و گسترش فضای سبز از دیگر راهکارهای کاهش آلودگی هوا است.

شهرهای صنعتی مانند لندن پایتخت انگلیس، باید گفت، در دهه 50 میلادی، این شهر آلودگی هوای شدیدی را تجربه کرد که باعث شد چند هزار تن در مدت چند روز، جان خود را از دست بدهند. بنابراین مسوولان این کشور با گسترش حمل و نقل عمومی و با استفاده از خودرو با درصد آلایندگی پایین، توانستند از آلودگی این شهر بکاهند و اکنون لندن از هوایی استاندارد بهره می برد.
روزهای بحرانی نسبت به دوره های گذشته کمتر به نظر می رسد. پژوهش های صورت گرفته نشان می دهد که از ابتدای امسال تا 23 آبان 1395 نسبت به زمان مشابه در سال گذشته وضعیت هوای تهران بهبود یافته است که این می تواند به دلیل بهبود کیفیت سوخت یا تغییرات آب و هوایی باشد اما ایران هنوز از یک هوای استاندارد برای تنفس دور است.

رسانه ها، فضای مجازی و سازمان های مردم نهاد، اصلی ترین نقش را نسبت به آلودگی هوا بر عهده دارند. این گروه ها می توانند توجه مسوولان را به خطرهای محیط زیستی جلب و از آنان ایجاد تغییرهای محیط زیستی را طلب کنند. به عنوان نمونه موضوع خودروهای کاربراتوری می تواند در رسانه ها مطرح و به بحث و تبادل نظر گذاشته شود تا مسوولان مربوطه به این امر توجه کنند.

.

گفتگو درباره بحران آب

 چهارشنبه ، 19آبان ماه ، نشست بحران آب در حاشیه بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات، خبرگزاری ها و رسانه های برتر با شرکت نمایندگانی از وزارت نیرو ، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان های مردم نهاد برگزار شد .

در ابتدا هدایت فهمی معاون مدیـر کل دفتر برنامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیروعلام کردند و وزارت نیرو را وادار کردند که به چاهها مجوز دهند، همچنین مجلس حق آبه را ملغی اعلام کرد و این به معنای رایگان شدن آبهای زیرزمینی شد. در این زمینه مجلس و قوه قضاییه مقصر هستند.
سپس علی بیتاژیان از اعضای سازمان مردم نهاد پایشگران محیط زیست پاما گفت که به نظر من این بحثی فرعی است که سد مفید است یا نیست . طبیعتا جایی سد مفید است و جایی نباید ساخته می شده . باید ریشه ای تر به این موضوع نگاه کنیم و ببینیم که اصلا چرا این تعداد سد اضافه ساخته شده است . وی افزود : وقتی می بینیم که 92% آب شیرین مملکت در بخش کشاورزی استفاده می شود و مقدار بالایی از این آب تلف می شود و بهره وری کشاورزی ما جزء پایین ترین بهره وری های دنیاست ، نباید به این فکر کنیم که چرا باید این آب صرف تولید محصولات کشاورزی آن هم به هر قیمتی شود ؟
آنگاه ناصرمهردادی رئیس استان تهران سازمان محیط زیست پروسه انتقال آب برای مصارف گوناگون اعم از شرب و کشاورزی را برای حاضرین در جلسه تشریح کرد و به دغدغه های وزارت نیرو و سازمان های مردم نهاددر تخریب محیط زیست توسط طرحهای انتقال آب و سد سازی ها اشاره کرد و تعامل بیشتر دستگاه های ذیربط را خواستار شد .
در پایان هم محسن ناصری مدیر دفتر تغییرات آب و هوای سازمان محیط زیست به سهم تغییر اقلیم و کاهش بارش ها در ایران اشاره کرد و از مطالعاتی که سازمان محیط زیست و وزارت نیرو در دبی رودخانه های ایران انجام داده اند گفت و اظهار داشت که حدود 30 الی 35 درصد از حجم آب رودخانه های کشور به خاطر بارش کمتر کاسته شده است .                                                                                                                                                                                     

فرهنگ زباله پخش کنی !

اگه کوه دارآباد رفته باشین می دونین که به طور معمول دارآباد دو مسیر عمومی تر داره . یه مسیر سمت چپ از کنار و وسط رودخونه می گذره و تفرجگاهه و یه مسیر از سمت راست که به ارتفاعات منتهی میشه . من همیشه از مسیر راست می رفتم و گه گاه هم سری به رودخونه می زدم .

این هفته یه برنامه دیگه ای چیدم و اون این که همراه با پدرم که 70سالشه و پسر بزرگترم که 10سالشه  سه تایی رفته بودیم اون جا و دیدم بد نیست که رودنوردی کنیم . یعنی از کنار رودخونه بریم و جاهایی که راه نیست به آب بزنیم و همین طور بریم بالا تا برسیم به دیواره و آبشارکوچیک پرفشار و همین مسیر رو برگردیم . کاری بود که تا حالا نکرده بودیم .

عمده مسیر رو توی آب سرد و خنک طی کردیم و جاهایی پاهامون دیگه از سرما سر شده بود و خیلی خوش گذشت این مسیر پرخروش و آب صاف رو طی کردن اما و اما که انگار یه آدم محیط زیستی نمی تونه یه جایی توی طبیعتی که مردم دیگه هم میرن بره و حرص و افسوس نخوره !

ملت چند متر به چند متر کنار رودخونه نشسته بودن و بساط خورد و خوراک و دود و دم و قلیون  راه انداخته بودن و اکثریتشون دور تا دور خودشون رو زباله دونی کرده بودن از پوست هندونه و پوست تخمه و پوست میوه و اضافه تخم مرغی که می خوردن و آشغال سیگار و باقی مونده زغال و سوزوندن چوب ها و شستن ظرفهای کثیفشون توی رودخونه و ..... اصلا یه جوری این کار رو با دقت و جدیت انجام می دن که آدم فکر میکنه ممکنه که اینا به عمد این کثافت کاری رو می کنن؟!

واقعا آدم متاسف میشه که ملت این قدر بی توجه به محیطزیست و به حقوق بقیه هستنتد . می خوردند و می پاشند و میروند و هیچ توجه نمی کنن که بعد از اونها هم قراره شاید کسای دیگه بخوان بیان اون جا بشینن و از اون فضا و هوا استفاده کنن . واقعا متاسف میشه . واقعا !

برای پیوستن به گروه تلکرامی کافه رگبار روی این لینک کلیک نمایید .