اشوزرتشت در خیابون جمهوری !

کیا رضا لقمه ی جمهوری رو می شناسن ؟

اون جا یکی از اغذیه فروشی هایه که چون نسبتا به محل کارم نزدیکه ، گه گداری برای خوردن لقمه های لذیذش که دونه ای 750 تومنه می رم اونجا . اما راستش قابل توجه شیکموها باید بگم که اتفاقا نوشته امروز من درباره رضا لقمه نیست بلکه درباره آتشکده روبرویی رضا  لقمه است که متعلق به زرتشتیان تهران است به نام آدریان طهران .

دیروز گذرم به اون جا افتاده بود و حسابی گرسنه بودم و از موضوعی هم عصبانی ( حتما موضوعش رو تو هفته بعد براتون خواهم نوشت ). رفتم تو و 7 تا لقمه سفارش دادم و همه اش رو خوردم و زدم بیرون . چشمم دوباره به این بنا خورد و این دفعه درش رو باز کردم و رفتم تو . راستش این جا رو بارها و بارها از بیرون دیده بودم ولی تا حالا نشده بود که برم تو و ببینم چه خبره و چه شکلیه . یه جورایی فکر میکردم که فقط زرتشتی ها مجازند تا برن اون جا . ولی این دفعه یه شکم سیر و یه کمی ته مونده اون عصبانیته کمک کرد که این فکرا رو نکنم و برم تو!

برای تو اومدن با من و دیدن عکسهای اون جا ، ادامه مطلب رو بخونین !

 
محوطه آتشکده خالی و خلوت بود و جز خانم میانه سال سبزه رویی که داشت توی دفتر ، کتاب می خوند کس دیگه ای دیده نمی شد . ازش پرسیدم که می شه این جا رو دید و عکس گرفت؟ که موافقت کرد فقط گفت توی نیایشگاه و جلوی آتش مقدس نباید برین که خب من هم حرف گوش کردم . کمی توی حیاط کوچیکش گشتم و چند تایی عکس گرفتم و از پنجره های قدی اون، داخل نیایشگاه رو نگاه کردم که صندلی چیده شده بود . 

نمای بیرونی آدریان از خیابون جمهوری 

درب بیرونی 

قسمت جلویی عمارت 

به نوشته روی خوراکی ها دقت کنین

                                            

آداب ورود به نیایشگاه

نمای پشتی نیایشگاه

برگشتم پیش اون خانوم تا باهاش کمی گپ بزنم . یخش که وا شد، شروع کرد به حرف زدن .بهم گفت که این بنا تقریبا 100سال قبل ساخته شده و آتشی که این جاست از دوران ساسانی تا حالا خاموش نشده . البته اصل آتش در فارس بوده که بعد ازهجوم اعراب انتقال داده شده به چندجای دیگه و وقتی این جا ساخته شده آوردنش به این جا و در تهران کلا دو تا آتشکده بیشتر وجود نداره. می گفت که این آتش باید همیشه روشن بمونه و سوختش از چوبهای خشکیه که باید حتما پاکیزه باشه و آب آلوده بهش نخورده باشه و موقع سوختن دود نکنه . از ثنویت زرتشتی ازش پرسیدم که گفت این سوءتفاهمی بوده که درست نیست و زرتشتی ها هم موحدند و بدی و زشتی و اهریمن در ذهن انسانه نه در جای دیگه . از مراسم کهن ایرانی پرسیدم که هنوز برگزار می کنند و این که آیا منی که زرتشتی هم نیستم می تونم توی اون مراسم شرکت کنم یا نه که گفت بعضی ها برای عموم آزاده و با هماهنگی قبلی میشه شرکت کرد .

صحبت زیاد کردیم و جاش این جا نیست همه اش رو که اتفاقا جالب و روح انگیز بود براتون بنویسم . اما اطلاعات خوبی گرفتم و روحیه ام بهتر از وقتی شد که رفته بودم تو . به نظرم اگه گذارتون به منطقه جمهوری افتاد بد نیست که برین و اون جا رو ببینین . آدرسش هست بعد از پاساژ علاالدین ، اول خیابون میرزا کوچک خان .

ولی اگه دوست داشتین اطلاعات خوب و درجه یکی رو به دست بیارین می تونین به سایت سفرنویس مراجعه کنین .