سفره اشعار !

چند شب قبل رفته بودیم برای اولین بار خونه امیرحسین از دوستان دوره کارشناسی ، که تازه ازدواج کرده بود. امیرحسین ، بر خلاف من که طبع شاعرانه ندارم و بیشتر اهل نوشتن نثرم تا نظم ، طبع شاعری داره و توی فیس بوکش همیشه ابیاتی رو می گفت و می ذاشت و از وقتی که با ملیحه ازدواج کرده ذوقش شکوفاتر شده و بیشتر و عاشقانه تر شعر می گه مثلا این رو بخونین :

ولنتاین یا سپندارمذگان ؟!
چه فرقی می کند وقتی
هدیه ام لبخند تو باشد
پیچیده در برگ گلی سرخ .

ملیحه ، عروس خانوم کلی تدارک دیده بود و خوراکی ها و نوشیدنی هایی جدید و خاص برای ما آماده کرده بود که بیشترش رو تا حالا ندیده بودم و جالب این جا بود که اکثر اون خوردنی ها و نوشیدنی ها فرنگی نبوده و مال همین مملکت  بودند. خلاصه ضیافتی از رنگ و بو و طعم بر پا بود .

به باران گفتم که ببین عزیزم ، چه زنی گرفته امیرحسین؟ یه کمی هم شما برای من از این غذاهای رنگارنگ و متفاوت بذار روی میز که باران خانوم برگشته میگه که هر ووقت تو هم یه دونه از این شعرا برای من گفتی ، بنده هم میز رو پر از این غذاهای رنگارنگ می کنم !!