جلال بابا می شود؟

آخیییییش !!

تموم شد . امتحانام تموم شد و الان با دلی خوش و قلبی آرام دارم این چند سطر رو براتون می نویسم . خدایی سخت بودها . این که بشینی و یه کله درس بخونی و بخوای اون چه که می دونی رو بیاری روی کاغذ . اونم برای منی که سالهای سال بود از از درس و مشق دور بودم .

راستی سلام !

چند وقتی نبودیم و کافه رو گرد و خاک برداشته بود . از صبح که اومدم افتادم به گردگیری و رفت و روب و الان که فارغ شدم مجدد درب این کافه برای دوستانش بازه و پذیرای قدوم شما دوستان عزیز و گرامی.

دیروز و امروز توی مترو، کتاب سنگی بر گوری جلال آل احمد رو خوندم . جلال این رو سال 42 نوشته بود ولی بنا به دلایلی که می تونه شرم و قضاوت مردم باشه منتشرش نکرد و این اتفاق موند تا 22سال بعد وقتی که جلال چندین سال بود که به رحمت خدا رفته بود .

سراسر کتاب شرح و واگویه این هست که چرا خودش و سیمین دانشور بچه دار نمی شوند و چه کارها و تلاشهایی کرده اند و چه ناخوشی هایی از سر گذرانده اند ( همه اش هم واو به واو و بی هیچ پرده پوشی ای !) و نمونه خوبی از نثر جلال است .

اما چیزی که همین جور که کتاب رو می خوندم و جلو می رفتم ، فکر من رو مشغول می کرد این بود واقعا از لابلای همین سطر و خط ها میشه تغییر خلقیات ملت رو دید که اون موقع یه نویسنده مطرح دربدر بچه دار شدن بود و براش چه تلاشی می کرد و الان زن و شوهرها حاضر نیستند اصلا اسم بچه دار شدن رو بیاورند !