بلاگرهای مفقوده

خب می دونین که یه چند وقتیه که زندگیم افتاده رو دور تند . کارهام (هم کار تجاری خودم ، هم امور دفتر بیمه باران ) ، هم ادامه تحصیل تو دانشگاه ، هم اداره کردن زندگی و رسیدگی به اهل و عیال ، هم حضور تو یکی دو تا ان جی اوی زیست محیطی و کودکانی و یه سری چیزای دیگه و . . .  که شما فکر کن این وسط یه آدمی مثل من بیاد وبلاگ هم بنویسه و اونم هر روز و در ضمن وبلاگ دوستاش رو هم که هر دفعه به روز می کنن بخونه . خل نیستم یه کمی بنده ؟!

اوه شرمنده . البته این نوشته درباره میزان خل بودن یا نبودن من نبود و نمی دونم چی شد به این جا کشید ! می خواستم چیز دیگه ای رو خدمتتون بگم . می خواستم امروز وبلاگ خوب و حال خوب کنی رو خدمتتون معرفی کنم که اصلا موضوع عوض شد و با اجازتون اون رو فردا معرفی می کنم . اما همون طور که گفتم من تمام نوشته های دوستای وبلاگی رو از طریق فیدشون می خونم ولی خب این جوری ، تو این سر شلوغی کمتر دقیق می شم که کی مدتیه ننوشته . دیشب به شکلی استثنایی فرصتی یه ساعته گیر آوردم و به وبلاگای دوستا دونه دونه سر زدم و متوجه یه چیز غمناکی شدم .

سارا دیگه به کل نمی نویسه ، الی تصمیم گرفته که جای دیگه ای یواشکی بنویسه ، پرسیسکی وراچ هم کلا رفته ، تیراژه نوشتن رو تقریبا قطع کرده ، سیلوئت ماهی یه بار اگه بنویسه ، جواد دیگه نمی نویسه ، زویا دیگه نمی نویسه ، ارکیده کلا تعطیل کرده ، سعید هم همین طور ، و این فهرست همین جوری ادامه داره . یهویی لپ تاب رو بستم و رفتم تو فکر . انگار که به امید ملاقات با دوستای قدیم بری به یه مهمونی و ببینی که هیچکدوم دیگه ایران نیستند .

یعنی دوره وبلاگ نویسی گذشته و من تو باغ نیستم ؟ یا چیز دیگه ایه ؟

غمگین شده ام .