مورد عجیب مرتضی پاشایی

این حکایت فوت مرتضی پاشایی مجموعا چیز عجیبی بود .

این که چطور یه خواننده ای که عده کثیری نمی شناختنش این جور محبوب شد؟ این که روزای آخر فوتش پوشش رسانه ای سنگینی اطرافش شکل گرفت ، این که فوت شد و چند ساعت بعدش شایعه شد که دوباره زنده شده ! ،  این که پدرش اعلام کرد که مرتضی عاشق جمهوری اسلامی بود و عکسش رو تو حرم اما رضا منتشر شد ، این که شایعه شد مردم تابوت خالی ای رو تشییع کردند و پاشایی روز دیگه ای دفن شده بود ! این که انبوهی ازطرفداراش شبا جمع میشن و شمع روشن می کنن و شام غریبان براش می گیرن و یه سری چیزای دیگه از فوت این جوون یه چیز عجیب ساخت .

به نظر من این پدیده ای غافلگیرکننده بود . حداقل برای من و اطرافیان من که این جوری بود و باید متخصصین امر در این باره مطالعه کنن و بررسی انجام بدن اما نظر شخصی من در این باره اینه که مردم در دو حالت وارد عمل میشن :

1-وقتی که به چیزی یقین 100% داشته باشند

2-وقتی که چیزی احساساتشون رو به شدت تحریک کنه

طبیعتا در این مورد مردم احساساتی شدند . پاشایی کسی بود که تازه دو سال بود وارد عرصه خوانندگی حرفه ای شده بود و معروفیت ملی نداشت . بخشهایی از مردم که عمدتا نسل چهارمی ها بودند می شناختندش البته اما عموم مردم نه . شاید چند ترانه این طرف اون طرف ازش شنیده بودند ولی به همین محدود می شد . اما وقتی فوت کرد موجی عظیم خیابونها و صفحات اجتماعی رو در بر گرفت که با تشییع پیکر بزرگترین مفاخر و محبوب ترین این مملکت اصلا قابل قیاس نبود .

پاشایی جوون بود ، چند ترانه ای که خونده بود مناسب بود با وضع حال و روز این روزها و عمدتا ملودرام و غمگین بود ، ناگهان مریض لاعلاجی میشه ، موهاش می ریزه ، تلویزیون پوشش می ده ، خبر از بهبودش می دن و ناگهان خبر از فوتش .

هرکسی که کوچکترین سمپاتی نسبت به این جوون هم داشت احساساتی می شد دیگه .