ما اصلا دوست نداریم چیزی یاد بگیریم . زوره ؟!

هفته قبل کتاب 500صفحه ای ما چگونه ما شدیم دکترصادق زیباکلام رو تموم کردم . کتاب خوب و جالبیه که با نگاهی به نسبت تازه به دلایل عقب موندگی ما ایرانی ها در جهان می پردازه . تو پست بعدی حتما براتون درباره اش می نویسم اما امروز نه درباره خود کتاب که در که درباره این می خوام بگم که بعد از لذتی که از خوندن این کتاب بردم دوباره متوجه مطلبی در کشور شدم که تاسف باره.

فکر نکنم که کسی باشه که ادعا کنه که ما ملت اهل مطالعه ای هستیم . همه دیده ها و آمارهای رسمی و غیر رسمی دارن این مطلب رو می گن که ما جزء کم خوان ترین ملل دنیاییم و همه می دونیم بخش اعظمی از ملت ایران سال تا سال هیچ مطلبی رو نمی خونن (حتی مجله و روزنامه هم نمی خونن ) البته اگه اسم ام اس و یا وایبر خوانی را در این معادله نیاریم ! بعضی می گن که ما 2 دقیقه در روز چیز می خونیم و ژاپنی ها 90دقیقه . البته بماند که معاون وزیرارشاد احمدی نژاد در اظهار نظر شگفت انگیزی اعلام کرده بود که نخیرهم و ایرانی ها جزء 5 ملت اول مطالعه دنیا هستند!!

خب من اینجا روی صحبتم با خیل کثیری از مردممون نیست که سال به سال هیچ چیزی مطالعه نمی کنن و طبیعتا این جا رو هم . روی صحبت من با اقلیتیه که من و شمای نوعی هم جزوشونیم . کسایی که روزی یکی دو ساعت توی اینترنت چیز می خونن . این خوندن می تونه از فیس بوک و توییتر باشه ، از وبلاگ باشه ، از سایتای خبری باشه ، از گروهای اجتماعی باشه . اگه بخوایم با گروه قبلی مقایسه اشون کنیم خب اینا دارن کار ارزشمندتری می کنن اما متاسفانه این همه چیز خوانی خودش یه آفتیه که به جون تخصص داشتن و در مطلبی عمیق شدن افتاده .یه جورایی یه حس بی نیازی هم به دانش به اون افراد می ده و دیگه دست به مطالعه جدی تر نمی زنن .

این که چرا ما ایرانی ها ، حداقل طبقه تحصیلکرده ، تن به مطالعه جدی نمی دن یه سری خرده دلایلی همیشه ردیف میشه که مثلا وقت ندارن ، کتاب گرونه ، گرفتاری زیاد هست ، . . .  که واقعا اینا موارد نقضشون بسیاره . مثلا کم دیده نمی شه افراد رو که ساعتها پای تلویزیون لم می دن و کانال ها رو عوض می کنن ، ساعتها توی اینترنت ولگردی می کنن ، توی همین گرونی رستورانهای گرون می رن ، لباسای مارک دار می پوشن . . .

امابه نظر من واقعا دلایل مهم تری برای این بی مطالعگی ما وجود داره . همون طور که ساعات مفید کار کمی داریم و تنبلیم ،خواندن و تلاش برای درک کردن امور جدید هم برامون سخته . همون درسی که تو دانشگاه زورکی خوندیم هم از سرمون زیاده بوده ! دیگه این که یه جورایی احساس بی نیازی از دانستن داریم ، وقتی آدمی به چیزی نیاز نداره دنبالشم نمی ره . خیلی از ما ها دنبال ادامه تحصیل نمی ریم که دانسته هامون رو تکمیل کنیم،  دنبالش می ریم که شغل بهتر و حقوق بالاتری به ما پیشنهاد بشه .

من فکر می کنم یکی از دلایلی که مملکتمون سالهاست نسبت به دنیای پیشرفته در حال در جا زدنه همین حسه . همین که فکر میکنیم که دیگه همه چیز رو می دونیم نباید دیگه مطالعه جدیدی کنیم نباید چیز جدیدی یاد بگیریم .