پس از فروش پس گرفته نمی شود ؟

معمولا در خرید کلاه سرم نمیره و حواسم رو جمع می کنم که جنسی که می خرم سالم باشه و قابلیت پس دادن هم داشته باشه ولی هفته قبل برنامه ای سرم اومد که فهمیدم همیشه بار اولی هم هست . 

هفته قبل از یکی از فروشگاه های ایستگاه مترو ، یک دمپایی رو فرشی خوش نقش و نگار که احتمالا چینی بود برای باران خریدم به رسم هدیه . گاهی از این هدیه های کوچیک ناقابل می گیرم . شب که بردم خونه و باران پوشید 10دقیقه نشد که دیدیدم ای بابا نصف رویه از زیره درسته کنده شده و بقیه شم هم داره باز میشه . اول خواستیم بدوزیمش اما دقت که کردم متوجه شدم جنس بنجلیه و از اون هاست که قراره آفتابه خرج لحیم بشه و ازش گرفتم که ببرم فرداش پس بدم .

خب ، فردا صبح موقع رفتن به سر کار، دمپایی ها رو بردم به همون جایی که ازش خریده بودم . خوشبختانه مغازه باز بود و رفتم تو و دمپایی رو نشون دادم و گفتم که این در عرض ده دقیقه پاره شده و اگه می شه پسش بگیرین . دختر فروشنده که هم شب قبل و هم الان که اول که من رو دیده بود با لبخند با من برخورد کرد بود ،کفش رو که دید لب و لوچه رو جمع کردو اخم کرد . بعد گفت که پاره اش هم که کردین و نه تا حالا برای ما این موردا پیش نیومده و ایراد از کار شما بوده . نمیشه کاریش کرد . من لبخندی زدم که خب چیکار باید کرد که بشه کاریش کرد ؟ شما که می بینین ایراد از جنسه . دختر کفشها رو روی پیشخون انداخت و اعلام کرد نخیر من پول پس نمی دم . گفتم خب با چیز دیگه ای میشه عوض کرد که جواب همون بود که نوچ .

دمپاییه چندان ارزش مادی نداشت (12هزار تومن پولش روداده بودم ) که بخوام عصبانی بشم اما من با این که به طور معمول آدم آرومی ام و سعی می کنم با مردم مدارا کنم اما  نوع لحن طلبکارانه دختر فروشنده من رو جوری عصبی کرد و صدام رو بالاتر بردم و باهاش وارد جر و بحث شدم اما دختر که مرغش یه پا داشت زیر بار نمی رفت که شما جنس رو دیدی که خریدی ما که به زور به تون نداده بودیم. من هم لحن محترمانه رو گذاشته بودم کنار  که تو حق نداری پس نگیری و جنسش خراب بوده و زن من 10 دقیقه هم این پاش نبود که به این روز افتاده و بردار و پول رو بده .

دختر که دید من ول کن معامله نیستم ، به صاحب فروشگاه زنگ زد و اون بابا هم لحنش طلبکار تر از این یکی بود به طوری راستش که من اصلا منطق رو کنار گذاشتم و آتیش عصبانیتم داغ تر شد که الا و بلا باید همین الان پول من رو بدین و به حرفای نسبتا منطقی یارو که می گفت شما کفش رو بذار اون جا من ببینم اگه تشخیص دادم درسته بیا پول رو بگیر توجه نکردم که نکردم . 

خب تصمیم گرفتم ازشون شکایت کنم . بلافاصله کفش رو برداشتم رفتم پیش پلیس مستقر در ایستگاه . حواله ام دادند به حراست ایستگاه . اون ها هم حواله دادند به بخش تجاری ایستگاه و از اون جا هم به مسئول اون بخش از فروشگاه های مترو جایی که غرفه ها رو اجاره به اینها می دن . نفر آخر  مرد خیلی ریلکسی بود که معلوم بود از این هاست که شعارشون تو زندگی اینه که سری که درد نمی کنه را چرا دستمال ببندیم و به من هم گفت شما که عاقل و بالغ بودی مگه جنس رو ندیدی و بعدش هم گفت که این مورد به ما مربوط نپیست و آب پاکی رو روی دستم ریخت که نه ما کاری نمی تونیم بکنیم بهش گفتم شما الان یه قدرتی داری که می تونی این جا جلوی این اجحاف رو بگیری و ممکنه خودت فردا پس فردا جایی به عنوان خریدار بری همین بلا سرت بیاد که بالاخره و با بی میلی و به اصرار من پاشد دوتای برگشتیم پیش دختر فروشنده که حرف باز هم همون قبلی بود و کارمنده هم از خدا خواسته گذاشت رفت .

حالا شما فکر کن من داشتم یک ساعت این طرف اون طرف می رفتم تا این12 تومن رو پس بگیرم و تو این یه ساعت عصبانیتم کلی فروکش کرده بود . یارو که رفت دوباره از دختره این دفعه به زبون ملایم خواستم که اگه میشه این رو پس بگیره یا عوض کنه که اون باز هم قبول نکرد .

به تعزیرات (124) هم زنگ زدم بینم اونا چی کار می تونن بکنن که گفتن باید فاکتور ازشون بگیری و تو روز اداری بیای سازمان که توی بلوار کشاورزه و بعدش شکایتی تنظیم کنی تا ما بذاریم تو نوبت پیگیری و . . .که راستش این جا دیگه به بیهوده بودن کارم تو این یه ساعت پی بردم . واقعا دیگه نه وقتش رو داشتم ، نه حوصله اش رو و نه پولی که داده بودم چندان ارزشی داشت .

کفشها رو روی میز دختر گذاشتم و به راه خودم ادامه دادم!!

....

کامنت برگزیده

مامان فالکو گفته : شما سعی خودت را کردی و نشد که جبران خسارت بگیری. حالا میتونید شاکی باشید. اگر اکثر مردم مثل شما کمی از وقت و هزینه خودشون صرف کنند مطمئن باشید که حجم زیاد پیگیری بالاخره در جامعه میتونه تا قسمتی از رفتار ناپسند اکثر کاسب های ایران را عوض کنه.

حدود ٥ سال پیش برای مامانم از بازارچه تجریش میز اتو خریدم. پای اش کمی لق میزد و بعد از سه روز برای تعویz بردم. مامانم میگفت وقت و هزینه هدر دادنه چون باید با آژانس میز را تا تو بازارچه میبردم. به قدری رفتار " حاج آقا" زننده بود که گفتم میدونید چیه؟ من اصلا دیگه نمیخوام میز را معاوضه کنم. پولم را میخوام. نمیخوام پولم را به شما بدم ... دو روز رفتم و آمدم و پولم را پس گرفتم!
البته میدونم که گاهی فروشنده به هیچ عنوان قانع نمیشه اما باید سعی کرد و فرهنگ سازی کرد.
اینجا بخاطر رقابت زیاد بین شرکتها و مارک های مختلف این شانس هست که تا یک تاریخ خاصی جنس استفاده نشده را پس بدیم یا معاوضه کنیم و اجناسی هم که خراب شده باشند که گارانتی دارند. البته این هم دراروپا یکسان نیست و برخی جاها معاوضه هم نمیکنند چه برسه به برگرداندن پول.
در آخر متاسفم برای باران. حتما از دریافت کادو خوشحال شده بود که به این شکل گذشت ... دفعه دیگه