قربون حواس جمع

دیروز خیلی دلم می خواست خاطره ای از دوران سربازمعلمی ام براتون بنویسم ولی هرچی فکر کردم چیز مناسبی که بشه زود نوشتش و پستش کرد رو یادم نیودم . تا بخواین خاطره دارم ولی برای پستش باید پیرایش می شد و اقلا کم نیم ساعتی وقت می برد و من هم وقت نداشتم. یادم افتاد 3سال قبل خاطره ای از سلام کردن بچه ها نوشته بودم که خواننده های اون موقع من ، خوششون اومده بود . گفتم همه یادشون رفته و دوباره کپی پیستش میکنم همین جا . کی به کیه ؟

اما وقتی دوساعت بعدش ، مدیریت وبلاگ رو باز کردم دیدم چند تا خواننده حواس جمع که انگاری نوشته های این حقیر رو از بر کردن ،آنی به روم زدن که آقای رگبار این چه کاری بود ؟ اگه می خواستیم خب می رفتیم همونجا می خوندیم و یکی از بچه ها حتی لینک اون مطلب رو برام نوشته بود ! بنده هم در کمال شرمندگی مطلب رو پاک کردم و خبر فیس بوکی آقای وزیر ارشاد رو جاش گذاشتم .

این که نشد ما بیایم تنبلی کنیم و مطلب قبلیمون رو به جای مطلب جدید تحویلتون بدیم و شمام زود به رومون بیارین . بابا نکنین این کارها رو . بذارین مام یه وقتا زیرآبی بریم!!