بقچه خالی ایندیا استوکر

 

گاهی اوقات بقچه ای را می بینی که چندین و چند گره سفت و محکم خورده . خب بشر هم ذاتا کنجکاوه و هی با ناخن و دندون می افتیم به جون گره ها و هر کدوم که باز می شه ذوق می کنیم که داریم به اصلا داستان نزدیک میشم . ولی وقتی بالاخره بعد از این همه تلاش به آخرش می رسیم می بینیم ای دل غافل بقچه خالی بوده و گره ها رو بی خودی و سر کاری زده اند . 

داستان این فیم استوکر هم همین جوریه .  

فیلم میاد هی گره تو گره می زنه و من بیننده منتظرم ببینم که خوب بعد چی می شه و چی پس پرده است و اصلا چرا ولی گره که باز می شه می بینیم که یه چیز بی خود منتظره و دلیل مثلا این بند و بساط الکی بوده . فیلم که شروع میشه به نظرمون می رسه با یه درام معمایی و پرتعلیق خانوادگی روبروییم . شحصیت اول فیلم یه دختر بهت زده 18ساله است که پدرش تو تصادف رانندگی مرده و اون و مادرش به تنهایی تو خونه بزرگی زندگی می کنن و موقع مراسم تدفین عمویی که تا به حال ندیدتش میاد تو مراسم شرکت می کنه و تو خونه اینا می مونه و . .  

کارگردان روشش اینه که همه‌ی حدس­‌های ما رو کنار بزنه و به ما بفهمونه که دیدی اونی که فکر می کردی نشد!؟ اما به جای اون چیزی هم تو چنته نداره که ارائه بده . مثلاً مخاطب گمان می‌­کنه این عموهه، برادرش رو با هم‌دستی همسرش کشته اما خیلی زود رودست می­‌خوریم.  تصور می­‌کنیم عمو رازی بزرگ و ناگفته داره، اما از راز هم خبری نیست. منتظریم ایندیا پس از پی بردن به واقعیت، دست به کاری بزرگ بزنه. اما حتی کشف جنازه‌ی پیشخدمت قدیمی هم واکنشی از سوی او به دنبال ندارد. در نهایت پاسخ همه‌ی این رازها این است که این عمو جان از بچگی روانی بوده ! همین! آهان یه چیز دیگه هم کشف می کنیم و اون این که ایندیا خانوم هم ذاتا مشکل روانی داره ! 

جالبه که یک همچین فیلم بی محتوایی ، فقط به خاطر فضاسازی ها و گره در گره هاش ،امتیاز نسبتا خوب 7 از 10 رو از IMDB گرفته!