چرب و شور

باران ، لازانیا رو خیلی خوشمزه درست می کنه . دیشب که به خونه برگشتم متوجه شدم که آشا و شوهرش قراره بیان شب نشینی خونه ما . باران هم براشون از همون لازانیای مخصوصش گذاشت روی میز . وقتی نشستم سر میز ، باران بهشون گفت که به خاطر شوهر آشا که اندکی چربی خون داره ذره ای روغن به لازانیا نزده و بخوره و خیالش تخت و تبارک باشه . با یه کمی تردید برداشتم و برای خودم ریختم و دیدم عجب عالی شده این لازانیای بدون ذره ای روغن . همه هم خوردند و به به و چه چه کردند .  

به من حتی بیشتر از لازانیای روغنی قبل چسبید و بهش گفتم که اصلا منبعد همه لازانیا ها رو این جوری درست کنه . اصلا به نظر همه غذاها هم این جوری درست شن راه دوری نمی ره . درسته ذائقه امون فعلا به غذای بی روغن عادت نداره ولی واقعا اگه فکرش رو بکنیم ،این روغن جز گرفتاری برای آدم مگه چی داره؟! به خدا همون نمک و روغن رو اگه آدم بتونه از رژیم غذایش حذف کنه یا نه حتی اگه بتونه خیلی کمشون کنه چشایی اش هم بهش عادت می کنه و نمیشه مثل آدمایی که هنوز قاشق اول رو تو دهنشون نذاشتن نمکدون رو خالی می کنن روی بشقاب غذاشون .  

البته ما هم تفصیرنداریم که به عنوان قاقالیلی از بچگی ،پفک نمکی و چیپس چرب و شور رو کردن تو حلقمون .

. . . . 

کامنت برگزیده  

سارا گفته : نمک و روغن رو از بچگی یادمه، کم می خوردیم. حالا بابا پارسال فهمید کمی فشار خون داره. دیگه همون یه ذره رو هم نمی ریزیم. اینقدر که.. دوستان متخصص به من گفته اند نمک بخور وگرنه فلان میشی و بهمان میشی! ..

تجربه ام:
با فلفل، لیموترش و مزه های جانبی، میشه بی نمکی غذا رو اصلا نفهمید.
تنبلی هم اینجور وقتها چیز خوبیه! مثلا بعد از نشستن سر میز، اصلا حوصله ندارم برم نمک بیارم. تنبل بشید.

نتایج بد ماجرا:
دیگه غذاهای فست فود، پیتزا، مرغ سوخاری، سیب زمینی سرخ کرده و ... خیلی شور به نظر میاد و غذا کوفت آدم میشه. مگه بشه موقع سفارش غذا بگید آقا کم نمک باشه!