بی در و پیکری تهران 1500

اول این که با کامنتایی که برای پست قبلی دریافت کردم تجدید روحیه شدم و انرژی ای مضاعف گرفتم و یادم انداخت که واقعا بی حالی چه چیز بد و مزخرفیه والا . اما نظراتتون مددی رسوند به این حال اسف بار و به قول حافظ شیرازی فیض روح القدس ار باز مدد فرماید ... من هم بکنم آن چه مسیحا می کرد (با کمی دخل و تصرف جناب حافظ!) 

و اما پست امروز این است که یادتون هست که چند وقت قبل ، درباره فیلم انیمیشن تهران 1500براتون نوشتم و تیزرش رو هم گذاشتم ؟ عید امسال که فیلم پخش شد مام دست اهل و عیال و یه تعدادی از قوم و خویش ها رو گرفتیم و بردیمشون سینما برای دیدن این فیلم چون به نظرم باید ازش حمایت می کردیم .چون کاری نو بود و خلاقیتی توش بود . همین که زمان رو برده بود به 100و خورده ای سال دیگه ،همین که چهره بازیگرهای مطرح رو در آورده بودن و همون ها هم جای خودشون حرف می زدن خوب بود . ایده های بامزه ای از شکل و شمایل 100سال دیگه تهران داشت . 

اما وقتی فیلم تموم شد و دیدم که احساس غبن بهم و بقیه دست داد ،باز هم متوجه این نکته شدم که اگه یه فیلمساز ،دنیایی هم خرج زرق و برق و تشریفات فیلمش بکنه ،اگه یه داستان خوب و جوندار نداشته باشه ،همه اش نقش بر ایوانی خرابه و بس .  

داستان تهران 1500 همین جوری بود بی فراز و فرود لازم ، بی شور و هیجانی خاص ، بی رمق بود و کسل کننده . حیف که این پتانسیل به این خوبی رو بهرام عظیمی بد مصرف کرد  ، حیف . 

.... 

کامنت برگزیده  

قاصدک گفته : با عرض پوزش از جمیعدوستداران و دست اندرکاران 1500 .. بنده به اتفاق همسرم برای دیدن فیلم رفتیم و از یه ساعتی به بعد نوبتی خوابیدیم .. من می خوابیدم احسان بیدارم میکرد .. احسان میخوابید من بیدارش می کردم .. و این اولین بار بود که توی سینما خوابم برد ..بعد از یک روز پر مشغله، انتظار بیشتری داشتیم ..به قول یکی از دوستان حتی نوع لباس پوشیدن هم تغییر نکرده بود ..