این رودربایستی کشت ما را !

بعد از پست دیروز و خوندن کامنتهاتون یه نتیجه ای مثل مرحوم ارشمیدس ناگهانی عایدم شد و اون این که ما تو مبحث این که نمی تونیم حقمون رو بگیریم حالا فرقی هم نداره از کی و کجا ، کلا عرض می کنم ، فقط این نیست که از جایی یا کسی بترسیم که الان ما رو بگیرن و ببرن و اینا .   

ماها خیلی خیلی رودربایستی می کنیم و خجالت می کشیم که اگه چیزی رو ازمون خواستن و ما انجام ندیم ،نکنه به طرفمون بربخوره و از دستمون ناراحت بشه ؟ پس سعی می کنیم که طبق خواسته طرف مقابلمون حرکت کنیم حتی اگه خواسته اون شخص اشتباه و غلط بوده و باعث صدمه زدن به ما بشه .  

این تاییدی که از طرفمون میگیریم برای ما بسه . سیلی نقد بهتر از حلوای نسیه است انگار!!

.... 

کامنت برگزیده  

گیل دختر گفته :  کلا رودربایستی یکی از خصلت های جدایی ناپذیر ما ایرانیهاست ... البته  خیلی به روشی که از بچگی باهاش بزرگ شدیم هم ارتباط داره ...به خیلی هامون از بچگی اینجوری یاد دادن که خواسته ها و تمایلات اصلیمونو مخفی کنیم و خجالت بکشیم از گفتن اون چیزی که حقمونه ..بارها شده که چند تا بزرگتر دارن در مورد موضوعی صحبت میکنن و اون بین حالا یه بچه ای هم حرفی میزنه فوری مادرش یا پدرش دعواش میکنه که زشته که تو کار بزرگترا دخالت میکنی یا اصلا به تو چه که حرف میزنی در حالیکه ممکنه حرف اون بچه درست هم باشه ... خیلی وقتها هم شده که میبینیم بچه هامون با هم در حال بحث و دعوان زود سعی میکنیم جداشون کنیم و حتی ممکنه دعواشونم کنیم و اصلا به این توجه نمیکنیم که در این بین ممکنه حقی ازش سلب شده باشه و این حق اونه که از اون چه متعلق بهشه دفاع کنه
این موضوع به سطح اعتماد به نفس آدمها هم خیلی بستگی که البته در این مقوله هم دوران کودکی نقش بسزایی داشته ...