ساعت دیروز ، باطری امروز

یکی دو روز بود که ساعتم از کار افتاده بود. معلوم بود که باطریش تموم شده .

باران گفته بود که ساعتت رو بذار ، طبقه پایین دفترم ساعت سازیه ، بدم باطری نو بهش بندازن .

شب اومدم ،ساعت درست شده بود و دوباره کار می کرد .  

گفتم: «دستت درد نکنه باران خانوم . چند شد؟ »

باران دانیال رو از روی زمین بلند کرد و داد بغل من و گفت : «ناقابل ، 8هزار تومان .»

دانیال رو از این دست دادم به اون دست و با تعجب گفتم : «8تومن !؟ دفعه قبل که 2تومن شده بود.»

باران لبخند عاقل اندر سفیهی زد و روی مبل نشست .

من هم روی مبل نشستم . گفتم: « اگه می دونستم این قده گرون میشه ،ترجیح می دادم ساعت رو تو خیابون از بقیه بپرسم !!» 

..... 

 کامنت برگزیده  

سهیلا گفته : طفلیها اون بقیه که تو خیابونن هم اگه یه روز به این نتیجه برسن باید از کی پرسند....اونوقت ؟!!!