زور می گویم ، پس هستم !

رابطه ملت و دولت در ایران یه رابطه یه طرفه است . دولت به ملت تا می تونه زور میاره و اذیتش می کنه و دست ملت هم برای احقاق حقش به جایی بند نیست .

اگه دولت از من طلب داشته باشه و من سر وقتش بهش پولش رو ندم ، بهره و نزول پولش رو به روز حساب می کنه و با ابزارهای قهریه ای که داره به زور می گیره ولی اگه من از دولت طلب داشته باشم و بهم سر وقت پرداخت نکنه ، عین خیالش نیست و فقط می گه صبر کن و یه ریال هم جریمه تاخیر پرداخت نمی کنه و منم نمی تونم کاری کنم .

همون طور که می دونین خانوم همسر دفتر بیمه داره . چند سال قبل برای حدود یک سال کارمندی رو استخدام کرد که بعد از یک سال خانوم کارمند خودش ترک کار کرد و برای استفاده از بیمه بیکاری ، به تامین اجتماعی هم اعلام کرد که من فعلا بیکارم .

اداره فخیمه دارایی چند وقت قبل پیغام داد که شما برای کارمندی که داشتی باید مالیات بدی اونم برای 4سال !! وقتی خانوم همسر معترض شده که من یه سال بیشتر کارمند نداشتم و مدارک تامین اجتماعیش هم موجوده و وقتی برده نشون داده گفتن خب باشه ولی چون نگفته بودی که کارمند نداری باید جریمه بدی و واقعا هم ازش گرفتند اون مبلغ رو!!

یعنی تصور کنین که من به شما پیغام بدم که 1میلیون به من بدهکاری و شما بیاین و به من ثابت کنین که نه من اشتباه می کردم و بدهی ای موجود نیست و بعد من بگم اوکی حالا که این طوره چون نگفته بودی که بدهکار نیستی پس 300هزار تومن جریمه اش رو باید بدی !!

خداییش داریم کجا زندگی می کنیم ؟!!