رقص آیشواریا در فیلمی ایرانی !

                              

فکر نکنم کسی باشه که اهل سینما باشه و آیشواریا رای رو که یکی از زیباترین و محبوبترین بازیگرهای هندی است رو نشناسه . بازیگری که وقتی عروس آمیتاباچان شد شهرت و محبوبتیش دو چندان شد و طبیعتا همه هم محمدرضا گلزار هنرپیشه خوش استیل سینمای ایران رو هم می شناسن . ستاره ای که بعد از فیلم شام آخر ، بدرخشید و ماه مجلس سینمای ایران شد .

اما شاید خبر نداشته باشین و شاید هم داشته باشین که یک کارگردان ایرانی قراره به طور مشارکتی با یه تهیه کننده هندی فیلمی بسازه با شرکت گلزار و آیشواریا که عمده اش توی هند فیلمبرداری میشه و گویا داستانش درباره دانشجویی ایرانیه که تو هند درس می خونه و اونجا عاشق یه دختر هندی می شه و ...

که به نظر من این اتفاق خوبیه برای سینمای ایران نه از این بابت که مثلا سطح هنری سینمای هند بالاست یا فنی یا چیزایی از این دست ، مشارکت با سینمای بین الملل اتفاق خوبیه که می تونه برای بخش اقتصادی سینمای ما بیافته . خب این حقیقتیه که آیشواریا چهره ای بین المللی و محبوبه ، نه تنها در هند بلکه در بخش بزرگی از آسیا و فیلم این آقای کارگردان ما به این بهانه هم که باشه می تونه بازارهای خوب دیگه ای جز ایران پیدا کنه. حالا اگه زحمت بکشه و فیلمش رو خوب هم از کار دربیاره که فبها .

اما . . .مثل همه چیز که توی همه جای دنیا ساده است و این جا که اتفاق می افته ، دست اندازای عجیب غریب براش پیش میاد این جا هم ما چندتا دست انداز از نوع ایرانی اش داریم .

مثلا این که همه شاخکاشون تیز شده که ببینیم آیشواریا قراره چی بپوشه؟ نکنه از لباس بدن نماهای هندی که همه ناف و دست و بال و شونه اشون بیرونه بپوشه؟ استغفرلله . شنیدیم تو فیلمای هندی حتما باید رقص و آواز داشته باشن خب تکلیف اون چی میشه ؟ چرا آیشواریا می خواد این همه دستمزد بگیره ؟ مگه پول علف خرسه ؟ چرا ؟ چرا ؟

جالب این جاست که هنوز هیچ قراردادی بسته نشده و کار در مرحله پیش تولیده و این قده حرف و حدیث درست کرده وقتی ساخته بشه چه خواهد شد ؟!

معصومه پیگیر بنزین های آلوده می شود !

یکی دو ماه قبل در همین وبلاگ نوشتم که از خانم ابتکار که برای بار چندم در این چند ماه اخیر اعلام کرده بود که بنزین تولید پتروشیمی ها آلوده بود تمام اطلاعات ما مستند و دقیق است و هر مرجعی که بخواهد؛ مستندات را ارائه خواهیم کرد  ، خواهش می کنم که از حرف دست بردارد و وارد عمل بشود . مقصرش را بیاورد و دادگاهیش بنماید و در آخر گفته بودم که  خانم ابتکار عزیز نگذارید گرفتن تصمیمات غلط توی این کشور این قدر راحت و بی دغدغه باشد . حداقل شما مبدا این حرکت باش . و عین همین نوشته رو برای فیس بوک ابتکار هم ارسال کردم .

و دیروز در خبرها خواندم که سازمان محیط زیست با حضور در شعبه 15 دادسرای کارکنان دولت، اسناد و مدارک آلوده بودن بنزین تولید پتروشیمی در دولت گذشته را ارایه کرده و گفته که طی اسنادی که موجود است میزان آروماتیک، الفین و بنزن (ترکیبات خطرناک و غیر استاندارد ) موجود در جایگاه های عرضه سوخت در سال 91 بسیار زیاد بوده و در سال 92 کاهش چشمگیری داشته است.

نمی دانم ثمره این شکایت به کجا خواهد کشید و آیا مسئول مربوطه به جزا می رسد یا خیر ؟ اما این حرکت را حرکتی مناسب و درست می دانم و از همین جا از سرکار خانم دکتر ابتکار کمال تشکر را دارم

هفت خوان چاپ رمان

اگه از مشتریهای قدیم این کافه باشین حتما خبر دارین که سالها قبل رمانی رو نوشته بودم و می خواستم ببینم که میشه چاپش کنم یا نه و دادم رمان رو چند نفر آدم اهل ادبیات و داستان و رمان خوندند و اون ها هم خوششون اومد و تشویقم کردند پس داستان رو برداشتم و راه افتادم توی انتشاراتی های تهران و به خیلی هاشون سر زدم .

اونها هم ازم می گرفتند و بعد از چند ماه می گفتند که یا نمی خواهند و یا می گفتند اگر خودم سرمایه گذاری کنم حاضر به چاپش هستند و من هم ویرم گرفته بود که حتما خود اونها روش سرمایه گذاری کنند و من و ناشرین اون موقع نتونستیم با هم کنار بیایم . حتی داستانم رو برای چندین و چند سایت ادبی اینترنتی ایمیل کردم و به کسانی دادم که معتقد بودند آشناهایی در این زمینه دارند و این قدر این طرف اون طرف رفتم و فرستادم که الان یادم نیست دیگه کجا رفتم و نرفتم و این داستان به دست چه کسایی رسید!!

ولی بازهم نشد و همون موضوع بیان می شد. دیگه به این نتیجه رسیده بودم که حتما داستان من قابلیت چاپ نداره و بعد از مدتی تلاش بی حاصل دیگه بی خیالش شدم و راستش یه باری تو عصبانیت می خواستم هرچی نسخه ازش دارم رو بندازم دور و فایلش رو هم پاک کنم بره پی کارش!

تو این مدت وبلاگ نوشتم ، قرآن رو ترجمه کردم ، چندتا داستان دیگه نوشتم (که نصفه نصفه مونده اند!) و این ها گذشت . چندسال قبل که کلا موضوع رو یادم رفته بود به طور اتفاقی فایل داستان رو دیدم و خواستم توی نت به شکل پاورقی منتشرش کنم و چند قسمتیش رو هم منتشر کردم که خواننده های عزیز به من گفتند که این کار رو نکنم و حتما چاپش کنم . من هم که حرف گوش کن ، زود برداشتم اما باز دست به کاری نزدم !

اما فروردین امسال با خودم گفتم دیگه امسال می رم برای چاپش و یه چیزی حدود 3ماه پیوسته وقت گذاشتم تا دوباره ویراستاریش کنم و ایراداتش رو رفع کنم و ماه قبل بالاخره به نسخه نهایی رسیدم . چند نفری که این سری خوندنش ازش خوششون اومده و معتقدند که داستان خوب و پرکششیه ( به جان شما تعریف از خود نیست ها !!) و خب الان دوباره همون جایی بودم که چندسال قبل بودم . هفت خوان چاپش !

با دوتا از دوستای این کاره مشورت کردم و فهمیدم که الان اگه بخوام خودم به خرج خودم چاپ کنم برای 1000نسخه ( حداقل چاپ) باید یه چیزی حدود 7میلیون تومن هزینه کنم ، حالا پخش و فروشش هم بماند . دیدم ترجیح اول اینه ناشری حرفه ای این کار رو بکنه و در صورتی که به هر دری زدم و بسته بود خودم چاپ کنم. با ناشرا دونه دونه تماس گرفتم و به چندتا از اونایی که ابراز تمایل کردن یه نسخه دادم که گویا پروسه جواب دادنشون 2 تا 3 ماه طول می کشه و بعد می ره تو مراحل بعدی هفت خوان !

و همین جا از اون دو تا دوست عزیز که تا این مرحله کمکم کردن تشکرات بلیغ می نمایم .

بچه که عمر و نفسه (2)

اگه مسائل مالی رو بذاریم کنار ، مهمترین استدلالی که اخیرا مخالفین بچه دار شدن می کنن ( جدا از حوصله نداشتن مراقبت از یکی دیگه و فقط به فکر خود بودن ) اینه که توی یه دنیایی به این بی رحمی و زشتی ما چه حقی داریم که یه آدم دیگه رو هم به وجود بیاریم و بدبختش کنیم ؟

خب می دودنین ، این کاملا به دید افراد بر می گرده و نمیشه تعمیمش داد . اگه ما جهان اطرافمون رو یه جای پلید و کثیف و غیر قابل زیست بدونیم ، خب طبیعتا این فکر درسته . جایی که خودمون ازش بدمون میاد نباید کس دیگه ای رو هم دعوت کنیم که .

اما اگه دیدمون به دنیا دقیقا این جوری نباشه و فکر کنیم که خب بله این دنیا بدی هایی داره ولی خوبی های بی شماری هم داره ، زیبایی هایی هم داره ، زیاد هم داره ، خب به طور طبیعی برای ادامه زندگی دست به بچه دار شدن می زنیم و خونواده خودمون رو تشکیل می دیم و این هست که هیچ عشقی ، هیچ علاقه ای ، هیچ ارتباطی عمیق تر و قوی تر از ارتباطات خانوادگی پدر، مادر ، فرزند نیست و به قول نیره هرچقدر هم اعضای خانواده از هم دور بشن باز مثل یویو ! بر می گردن به سمت هم .

اشکال در این جاست که جمع کثیری از ماها آدمای مایوس و افسرده ای هستیم و از وضعی که در اون هستیم به شدت ناراضی. محله مون رو دوست نداریم ، شهرمون رو دوست نداریم ، کشورمون رو هم دوست نداریم ، امیدی به آینده نداریم و همه چیز رو تلخ و سیاه می بینیم . خب مایی که این جوری فکر می کنیم ، طبیعتا بچه و نسل بعدی هم در تفکرات ما نمی تونن جایی داشته باشن .

داستان استهلال ، داستانی دنباله دار

 

عید فطر رو به تمام کسایی که روزه گرفتند تبریک می گم و امیدوارم که عید خوب و خجسته ای برای اونها و همه مردم باشه . ادامه مقاله جمعیت رو که مربووط به وجه اخلاقی بچه دار شدن هست رو هفته آینده براتون می نویسم که این چند روز همه تعطیلند و کسی سر به وبلاگ نخواهد زد .

این داستان استهلال هم امسال ادامه دار شده و باعث بحثهایی درباره اشتباه بودن یا نبودن رویت ماه با چشم باز صورت گرفته . اما مطلب خوب و کاملی رو براتون این جا آوردم که نوشته آقای ذوالفقار دانشی هست و در سایت الف هم منتشر شده و به نظر من بهترین و کاملترین توضیحیه که من خودم تا حالا در این باره خوندم .

ملاک‌های تقویم قمری را فقیه تعیین می‌کند اما نظرهای کارشناسی منجمان می‌تواند به حذف گزارش‌های نادرست و ممانعت از اشتباه در آغاز ماه قمری منجر شود.

بسیاری از مردم کشورمان به تجربه دریافته‌اند که تقویم هجری قمری تقویم دقیقی نیست و هر سال بخصوص در ماه‌های رمضان، شوال و ذی‌الحجه که موعد بزرگ‌ترین اعیاد مسلمانان است، منتظر اعمال تغییرات در تقویم هستند. واقعیت این است که چنین تغییراتی در ذات تقویم هجری قمری نهفته است و منحصر به ماه‌های رمضان، شوال و ذی‌الحجه نیست؛ اما از آن مهم‌تر این‌که چنین تغییراتی در تقویم قمری دیگر کشورهای اسلامی نیز اتفاق می‌افتد، اما متاسفانه اخبار آن در رسانه‌های داخلی منتشر نمی‌شود و مردم از آن مطلع نمی‌شوند.

صد البته که مشکلات تقویم هجری قمری ارتباطی به دانش نجوم ندارد. دانش نجوم می‌تواند به راحتی موقعیت ماه و خورشید و هر جرم سماوی دیگر را در هر زمان و مکانی مشخص کند. منجمان سال‌هاست که مشخصات حرکت ماه را تعیین کرده‌اند و حتی می‌دانند که این همسایه زمین هر سال بین ۲ تا ۳ سانتی‌متر از سیاره مادری دورتر می‌شود. آن‌ها می‌توانند موقعیت ماه، زمان دقیق خورشیدگرفتگی و ماه‌گرفتگی و اختفاها و مقارنه‌ها را تا چندین سال دیگر محاسبه کنند و همه این‌ها را به کمک قوانین فیزیک و محاسبات دقیق انجام می‌دهند.

اما معیارهای تقویم هجری قمری توسط فقیه و نه منجم تعیین می‌شود و از این‌رو مراجعه به منجمان برای اثبات آغاز ماه قمری مانند این است که برای دانستن حلال گوشت یا حرام گوشت بودن یک جانور به دام‌پزشک یا زیست‌شناس مراجعه کنید! هیچ کس شکی ندارد که علم دام‌پزشک یا زیست‌شناس در مورد آن جانور بسیار بیش‌تر از فقیه است، اما حلال گوشت بودن یا حرام گوشت بودن یک جانور در قلمرو دانش زیست‌شناسی نیست و در فقه مطرح می‌شود.

فقیه، معیارهای اثبات آغاز ماه قمری را از «کتاب خدا، سنت، عقل و اجماع» استنباط می‌کند. اما نظرات فقها هم در این موضوع مانند دیگر مباحث فقهی می‌تواند متفاوت باشد و این، نخستین عامل اختلاف در آغاز ماه قمری بین کشورها و شهرهای مختلف است.

عامل دوم اختلاف، معیار محلی تقویم قمری است. در فقه شیعه، معیار اصلی آغاز ماه‌های تقویم قمری این است که هلال ماه نو با چشم دیده شود. این معیار وابسته به موقعیت جغرافیایی ناظر است و باعث می‌شود که تقویم هجری قمری جهان‌شمول نباشد. برای رفع مشکلات این تقویم، مسایل مانند «هم‌افق بودن شهرها» یا «بلاد دارای شب مشترک» مطرح شده ولی نتوانسته اختلاف طبیعی ۱ روزه بین نواحی و کشورهای مختلف را برطرف کند.

اما عامل سوم اختلاف در آغاز ماه قمری که در برخی کشورهای همسایه به وفور اتفاق می‌افتد، استناد به شهادت دو مرد عادل مبنی بر رویت هلال است. تجربه کارشناسان رویت هلال نشان می‌دهد که تعداد قابل‌توجهی از مردم پدیده‌هایی مانند رد هواپیما یا ابر نازک را با هلال جوان ماه اشتباه گرفته و گزارش می‌دهند. علاوه بر آن، تحقیقات نشان داده ۱۵ درصد افرادی که برای استهلال اقدام می‌کنند دچار توهم رویت می‌شوند؛ یعنی ذهن آنها تصور می‌کند هلال را می‌بیند درحالی‌که هلالی وجود ندارد. این بدان معنی است که اگر ۱۰۰ نفر برای استهلال اقدام کنند، به‌طور متوسط ۱۵ نفر آنها دچار توهم رویت می‌شوند. توهم ذهن هم ربطی به عادل بودن یا عادل نبودن رصدگر ندارد و اتفاقی است که حتی برای منجمان باتجربه و رکوردداران رویت هلال نیز اتفاق می‌افتد، اما رصدگران باتجربه روش‌هایی را به کار می‌بنند تا متوجه شوند آن‌چه می‌بینند، توهم رصدی است یا نه.

یک مثال
تصور کنید هزار نفر برای استهلال در سراسر کشور اقدام کرده‌اند. برخی رصدگران به‌خاطر هوای نامناسب نتوانسته‌اند هلال را ببینند و برخی دیگر که در شرایط مناسب رصدی قرار داشته‌اند، هلال را ندیده‌اند. در میان این رصدگران منجمانی هم بوده‌اند که با استفاده از کامپیوتر، تلسکوپ یا دوربین دوچشمی را دقیقا به سوی ماه نشانه رفته‌اند و نتوانسته‌اند هلال ماه نو را ببینند. عده‌ای از مردم عادل هم گزارش داده‌اند که هلال را با چشم دیده‌اند و حاضرند شهادت بدهند.

از نظر آماری باید بیش‌از ۱۵ درصد کا افراد استهلال‌کننده یعنی ۱۵۰ نفر رویت هلال را گزارش دهند تا بتوان شائبه توهم رویت هلال را برطرف کرد. از سوی دیگر، منجمان متخصص با ابزارهای دقیق هلال را ندیده‌اند و عقل حکم می‌کند که به گزارش افراد غیرمنجم هرچند عادل مبنی بر مشاهده هلال استناد نشود.

اما در کشورهایی مانند عربستان، عکس این اتفاقات رخ می‌دهد و به صرف شهادت ۲ فرد در دادگاه، آغاز ماه قمری اثبات می‌شود.

افسانه تقویم دقیق عربستان سعودی
در کشور عربستان، ملاک آغاز ماه قمری ترکیبی از محاسبات نجومی و رویت هلال است. در اغلب ماه‌ها به تقویم ام‌القری و در ماه‌های مهم‌تر رمضان، شوال و ذی‌الحجه به گزارش‌های رویت هلال استناد می‌شود. در تقویم ام‌القری، ملاک آغاز ماه قمری این است که اولا از مقارنه ماه و خورشید گذشته باشد (آغاز دوره هلالی جدید) و دوما، در افق شهر مکه، ماه بعد از خورشید غروب کند.

همان‌طور که می‌بینید، ملاک تقویم ام‌القری رویت هلال نیست و به همین دلیل در بسیاری از موارد، تقویم ام‌القری یک روز زودتر از کشورهای منطقه آغاز می‌شود. (هرچند کشورهای حاشیه خلیج فارس و برخی از کشورهای خاورمیانه در آغاز ماه قمری تابع عربستان هستند)

ما در ماه‌های رمضان، شوال و ذی‌الحجه کافی است دو نفر نزد قاضی شهادت دهند که هلال ماه را رویت کرده‌اند تا آغاز ماه در عربستان سعودی اعلام شود. متاسفانه کم نبوده مواردی که به استناد دو گزارش اشتباه، ماه قمری در روز اشتباهی شروع شده باشد. سالیان مدیدی است که منجمان کشور عربستان به این موضوع اعتراض می‌کنند و بازتاب آن به محافل دانشگاهی محدود مانده است.

خوشبختانه در کشور ما خطاهایی از این دست اتفاق نمی‌افتد، چراکه کارشناسان مرکز تقویم موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران پیش‌بینی‌های دقیقی برای رویت‌پذیری هلال در پهنه ایران انجام می‌دهند و علاوه بر آن، در شامگاه روز بیست‌ونهم هر ماه قمری، کارشناسان رویت هلال در دفتر استهلال مقام معظم رهبری مستقر می‌شوند و گزارش‌های دریافتی را بررسی می‌کنند. اما پیش‌بینی‌پذیر نبودن در ذات تقویم قمری نهفته و علی‌رغم تلاش کارشناسان مرکز تقویم، آغاز ماه‌های قمری

ممکن است تغییر کند .