چند روز قبل که کشته شدن سربازای وظیفه و پخش آخرین عکسهای گروهیشون ،دل همه رو به درد آورد دوباره یه عده شروع کردند . عده ای به دولت بد و بیراه گفتن که چرا سربازا رو با اتوبوس فرستاده بودند. عده ای در مسابقه تسلیت گویی شرکت کردند . عده ای کلا از خدمت سربازی بدگویی کردند . عده ای غصه پدرمادر اون جوونا رو خوردند و عده ای دیگه ای هم کارهای دیگه ای کردند اما هیچکدومشون نیومدن یه قدم بیان عقب و ببینن که چرا آخه این قدر تصادف منجر به مرگ توی ایران هست؟ و چرا مجموعا نسبت به شنیدن خبرهای تصادف و کشته شدن عده زیادی از هموطنامون بی تفاوت شدیم؟
ملت عزیز ، روزی 60 – 70 نفر از مردم دارن تو تصادفا می میرن ، روزی 600 – 700 نفر هم زخم و زیلی و ناقص میشن عین خیالمون نیست . بگید چجوریه که این قدر بی خیال و سِر شدیم ؟ چجوریه که وقتی می خونیم ( لینک ) که رتبه اول جهانی در کشته های سوانح رانندگی رو کسب کردیم برامون مهم نیست ؟ تاسف باره که حتی از کشورهای جنگزده ای مثل عراق و ونزوئلا و گینه و لیبی هم جلوتریم . چرا ترکیه ، همسایه ما کشور 118م شده ولی ما این جوری به جون آدما تو جاده ها مثل خس و خاشاک داریم نگاه می کنیم ؟
کشته شدن اون سربازای وظیفه جانسوز و ناراحت کننده است ولی از اون بدتر بی تفاوتی ما ملت نسبت به فلاکت و ادباریه که ما رو در خودش فرو برده . تسلیت دادن تو صفحه های مجازیتون خوبه ولی از اون بهتر اینه که بفهمین چرا کرخت شدیم و هیچ چیزی اذیتمون نمیکنه؟
همین چند هفته پیش یکی از اقوام سببی به علت کورس گذاشتن با یک خودروی دیگر باعث شد که پلیس یک اتوبان را ببندد تا متخلفان را دستگیر کنه. وقتی مردم ما 4 تا فیلم پلیسی آلمانی را باور میکنند و تصورشون اینه که اگر از یه خودرو دیگه عقب بمونن حیثیت رانندگیشون لکه دار شده ، توقع داریم تصادفاتمون کمتر بشه؟
جون همه آدمها، ارزشمند ه. سرباز و غیر سرباز نداره.
به نظرم خیلیها وقتی می دیدند همه دارن برای سربازها تسلیت می گذارند، اونها هم ترغیب می شدند برای ادامه تسلیتها. ... انگار یه پرچمدار، باید استارت بزنه و بقیه بفهمند باید چیکار کنند.
خدا رحمت کنه تمام اون سربازها رو و صبر بده به خانواده هاشون. ما هم همون روز، یه اعزام به سربازی داشتیم. مامانش تا الان چه ها که نکشیده. در صورتیکه فرزندش توی اتوبوسهای پادگانها هم نباشه، وقتی جاده ها و راننده ها مشکل دارند و کلی عوامل دیگه تاثیرگذارند، جونش در امان تر نیست.
حق داری . ولی نکته اصلی همونه که گفتم سرباز و غیر سرباز تداره گرفتاری ماها بیش از اینهاست
فکر کنم مشکلات و بد بختی ها از یه حدی که بگذره دیگه ادم کرخ میشه قضیه ما ملت هم قضیه هزار درده هر دم از این باغ بری می رسده دیگه حالا ملت یه دو روزم جو گیر میشن دوتا شمع روشن میکنن و عکس پروفایلشون را تغییر میدن برای تغییرات اساسی یک عزم همگانی و یک کار سخت لازمه که وجود نداره
همون که می گی .کرختی ماست که تمومی نداره که نداره . فعلا کار ما در نهایت شده یکی دو روز تغییر پروفایل و .... تمام !
باعث تاسفه
من اکثرا ترجیح میدم با قطار یا هواپیما سفر کنم...
خوبه ولی همه م یتونن آیا؟!!
با این پستت موافق نیستم خیلی
با کدوم بخشش؟