کافه رگبار

اهل طهرانم . روزگارم بد نیست . . .

کافه رگبار

اهل طهرانم . روزگارم بد نیست . . .

بی خیالی کلی ملت


چند روز قبل که کشته شدن سربازای وظیفه و پخش آخرین عکسهای گروهیشون ،دل همه رو به درد آورد دوباره یه عده شروع کردند . عده ای به دولت بد و بیراه گفتن که چرا سربازا رو با اتوبوس فرستاده بودند. عده ای در مسابقه تسلیت گویی شرکت کردند . عده ای کلا از خدمت سربازی بدگویی کردند . عده ای غصه پدرمادر اون جوونا رو خوردند و عده ای دیگه ای هم کارهای دیگه ای کردند اما هیچکدومشون نیومدن یه قدم بیان عقب و ببینن که چرا آخه این قدر تصادف منجر به مرگ توی ایران هست؟ و چرا مجموعا نسبت به شنیدن خبرهای تصادف و کشته شدن عده زیادی از هموطنامون بی تفاوت شدیم؟


ملت عزیز ، روزی 60 – 70 نفر از مردم دارن تو تصادفا می میرن ، روزی 600 – 700 نفر هم زخم و زیلی و ناقص میشن عین خیالمون نیست . بگید چجوریه که این قدر بی خیال و سِر شدیم ؟ چجوریه که وقتی می خونیم ( لینک ) که رتبه اول جهانی در کشته های سوانح رانندگی رو کسب کردیم برامون مهم نیست ؟ تاسف باره که حتی از کشورهای جنگزده ای مثل عراق و ونزوئلا و گینه و لیبی هم جلوتریم . چرا ترکیه ، همسایه ما کشور 118م شده ولی ما این جوری به جون آدما تو جاده ها  مثل خس و خاشاک داریم نگاه می کنیم ؟


کشته شدن اون سربازای وظیفه جانسوز و ناراحت کننده است ولی از اون بدتر بی تفاوتی ما ملت نسبت به فلاکت و ادباریه که ما رو در خودش فرو برده . تسلیت دادن تو صفحه های مجازیتون خوبه ولی از اون بهتر اینه که بفهمین چرا کرخت شدیم و هیچ چیزی اذیتمون نمیکنه؟



نظرات 5 + ارسال نظر
زویا شنبه 5 تیر‌ماه سال 1395 ساعت 13:34 http://password-is-life.blogsky.com

همین چند هفته پیش یکی از اقوام سببی به علت کورس گذاشتن با یک خودروی دیگر باعث شد که پلیس یک اتوبان را ببندد تا متخلفان را دستگیر کنه. وقتی مردم ما 4 تا فیلم پلیسی آلمانی را باور میکنند و تصورشون اینه که اگر از یه خودرو دیگه عقب بمونن حیثیت رانندگیشون لکه دار شده ، توقع داریم تصادفاتمون کمتر بشه؟

سارا چهارشنبه 9 تیر‌ماه سال 1395 ساعت 23:48 http://biadonyabesazim.blogsky.com

جون همه آدمها، ارزشمند ه. سرباز و غیر سرباز نداره.

به نظرم خیلیها وقتی می دیدند همه دارن برای سربازها تسلیت می گذارند، اونها هم ترغیب می شدند برای ادامه تسلیتها. ... انگار یه پرچمدار، باید استارت بزنه و بقیه بفهمند باید چیکار کنند.

خدا رحمت کنه تمام اون سربازها رو و صبر بده به خانواده هاشون. ما هم همون روز، یه اعزام به سربازی داشتیم. مامانش تا الان چه ها که نکشیده. در صورتیکه فرزندش توی اتوبوسهای پادگانها هم نباشه، وقتی جاده ها و راننده ها مشکل دارند و کلی عوامل دیگه تاثیرگذارند، جونش در امان تر نیست.

حق داری . ولی نکته اصلی همونه که گفتم سرباز و غیر سرباز تداره گرفتاری ماها بیش از اینهاست

خانم کوچیک جمعه 11 تیر‌ماه سال 1395 ساعت 19:40

فکر کنم مشکلات و بد بختی ها از یه حدی که بگذره دیگه ادم کرخ میشه قضیه ما ملت هم قضیه هزار درده هر دم از این باغ بری می رسده دیگه حالا ملت یه دو روزم جو گیر میشن دوتا شمع روشن میکنن و عکس پروفایلشون را تغییر میدن برای تغییرات اساسی یک عزم همگانی و یک کار سخت لازمه که وجود نداره

همون که می گی .کرختی ماست که تمومی نداره که نداره . فعلا کار ما در نهایت شده یکی دو روز تغییر پروفایل و .... تمام !

نیره جمعه 11 تیر‌ماه سال 1395 ساعت 23:11

باعث تاسفه
من اکثرا ترجیح میدم با قطار یا هواپیما سفر کنم...

خوبه ولی همه م یتونن آیا؟!!

سهیل جمعه 25 تیر‌ماه سال 1395 ساعت 15:52

با این پستت موافق نیستم خیلی

با کدوم بخشش؟

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد