دالان بهشت

رمان دالان بهشت ، نوشته نازی صفوی رو خوندم بیشتر به این خاطر که دیدم به چاپ چهل و چندم رسیده ! و مجموعا خوشم نیومد .

نکته مثبتش این بود که رفتارهای یک دختر 16 ساله نازپروده رو به خوبی به تصویر کشیده بود

اما خود داستان بیش از حد کشدار نوشته شده بود و فراز و فرود چندانی هم نداشت . شخصیت پسر داستان هم خیلی آرمانی و فوق العاده نوشته شده بود و این برای یه پسر کم سن و سال واقعگرایانه نبود. به قدری پسر منطقی و عاقل و فهمیده و خوددار بود که غیر قابل باور بود . دخترو پسر دوسال عقد بودند ولی در عین ارتباط فیزیکی، هیچگونه رابطه زناشویی ای هم طی این مدت نداشتند! چیزی که تقریبا محاله . دخترو پسر حتی فکرش را هم نکرده بودند .

راه به راه هم به خورد خواننده در چند پاراگراف مستقیما پند و اندرز می داد که آره آدم باید این جوری باشه و اون جوری نباشه!

اما خب ظاهرا گروه زیادی از خوانندگان این کتاب مثل من فکر نکردندو این داستان معروف و پر فروش شده است !